Forwarded From بنیاد لاله‌واشناسی
🔎 نام و جایِ تعدادی از روستاهای قدیم #لاله_آباد که امروزه وجود ندارند یا تغییر نام داده اند.

1_ #مرزبان_کلا
در سندی از اواخر دورهء صفویه نام این روستا را دیده ام که حدود دویست هکتار زمینِ آن وقف امامزاده جعفر ع (؟) بوده است. با جستجوهایی که تاکنون انجام دادم، هیچ نشان دیگری از این روستا پیدا نشد.

2_ #مزدیانکلا یا #خردیان_کلا
در سندی از سال 1199 هجری آقا محمدخان قاجار فرمانِ واگذاریِ تیول این روستا را به یکی از بزرگان دماوند به نام اشرف خان دماوندی صادر کرد.
(رضا فراستی؛ رقم های آقا محمدخان قاجار)
متأسفانه نام این روستا دقیقا مشخص نیست و به دو صورت #مزدیانکلا و #خردیانکلا خوانده شده است. تاکنون جستجوی نگارنده در یافتن این روستا نتیجه نداشته است. چنان چه #خردیانکلا صحیح باشد بعید نیست که اشاره به روستای #خردون_کلا ی امروزی باشد!

3_ #باصرکلا
روستایی در جنوبِ #کروکلا که از طرف شرق محدود به #داودکلا و از جنوب و غرب به #اندی_کلا و دشت های این روستا محدود بوده است. تا اوایل دههء 30 شمسی در آن سکونت داشته اند اما از سال 30 شمسی آخرین خانواده به #کروکلا نقل مکان کردند. عده ای نیز پیش تر به #اندی_کلا و روستاهای اطراف منتقل شدند.
به نظر می رسد این روستا یکی از قدیم ترین روستاهای اطراف بوده و دارای دژی بوده که به #بانسر مشهور بود.

4_ #گیله_کلا
روستایی در قسمت شمالیِ #نوایی_کلا در کنار رودخانهء #تاج_رود. در فرهنگ جغرافیایی ایران و اسناد مختلف از دورهء صفویه تا دهه های اخیر نام #گیله_کلا آمده است. این روستا نیز از دههء 30 شمسی خالی از سکنه شده و به شالیزار تبدیل شده است.
اغلب اهالی اصیل این روستا که امروزه در روستاهای اطراف سکونت دارند دارای پسوند شناسنامه ایِ #گلی هستند.
این روستا نیز از روستاهای بسیار قدیمیِ #لاله_آباد است.

5_ #مرزکنار
در تعدادی از سندها و سفرنامه های 150 سال اخیر نام این روستا به چشم می خورد. با تحقیقی میدانی که نگارنده انجام داده است، این روستا در بالادستِ روستای #قصاب_کلا قرار داشته است. روستایی کوچک که از همان ابتدا ساکنان اندکی داشته و بیشتر به هنگام کارِ کشاورزی در آن ساکن بودند. از آنجا که این املاک جزء املاک #مشیرالسلطنه (امیرمصطفی امیرسلیمانی) بود ساکنان آن از روستاهای #دونه_سر و #شیرسوار به صورت فصلی در آن ساکن بودند. پس از اصلاحات ارضی، دشت های اطراف #مرز_کنار و #مزار_کشان و #قصاب_کلای_مشیر در اختیار شالیکاران #شیر_سوار و #دونه_سر قرار گرفته است.

6_ #خورشید
در سفرنامهء رابینو به همراه نام روستای #طغان روستای #خورشید آمده است.
از طرفی نام متولیان امامزاده #شاه_عبدالله در دورهء صفوی با پسوند #خورشید همراه شده است. نگارنده در برخی از اسناد دوره قاجار نیز نام این روستا را دیده است. به نظر می رسد این روستا در اطراف روستای #شاه_عبدالله بوده و یا ممکن است نام پیشینِ روستای #شاه_عبدالله باشد.(نظر علی کفشگر، پژوهشگر محترم #لاله_آبادی نیز چنین است.) به هر روی جستجوی میدانی دربارهء روستای #خورشید ادامه دارد.

در پایان از تمامی عزیزانی که اطلاعاتی در این زمینه دارند، درخواست کمک و همکاری دارم.

پی نوشت:
توضیح دهیار شاه عبدالله دربارهء نام روستا بدین شرح است: نام های قدیمی روستای ما #شاه_خورشید؛ #خورشیدکلا؛ #شرمله و شاه زاده عبداله بوده است.

*علی ایمانی ایمنی
*****************
کانال علمی و فرهنگی لاله آباد
ارتباط با ادمین
@shkaro53
@Droz50
@imani53
https://t.me/eflalhabad
Forwarded From بنیاد لاله‌واشناسی
مقاله‌ای با عنوان "پیشینه‌ی تاریخی سادات #رکاج_لاله_آباد بابل" در مجله‌ی #اباختر شماره ۳۳.

رکاج[کلا] یکی از روستاهای دهستان لاله آباد از بخش لاله آباد بابل است که امروزه خالی از سکنه شده است. راه اصلی این روستا از مسیر پایین بازیار و امامزاده محمد(ع) می گذرد. اطراف رکاج محدود به شالیزارهای سرخ کلای آمل، للوک و بازیار است. حسینیه ای کوچک در محوطة قبرستان قدیمی یکی از بناهای باقی مانده در میان شالیزارهای این روستای کوچک است.
ملگونف روسی که در سال 1860 میلادی (حوالی 1240 ش) به شمال ایران سفر کرد، در سفرنامة خود در فهرست روستاهای دهستان ساسی کلام به روستای رکاج اشاره نموده است.
همچنین در سفرنامة رابینو به مازندران ( سال 1288 ش ) نیز در فهرست روستاهای دهستان لاله آباد به رکاج کلا اشاره شده است.
این تحقیق در رابطه با طایفه ای از سادات است که در قرن دهم و یازدهم با عنوان اعیان غربی مازندران در دستگاه شاهان مرعشی مازندران صاحب جایگاهی بوده و در منابع تاریخی مرعشی از آنها یاد شده است.
مطابق سندهای به جا مانده از قرن یازدهم به ویژه دورة سلطان حسین صفوی به نظر می رسد، رکاج کلا در اطراف بابلکان بوده است. دست کم می توان ادعا نمود که سادات رکاج صاحب املاک و زمین هایی در اطراف بابلکان و امامزادگان داوودکلای آستانه سر بوده اند.
نشان مُهر سادات رکاج در دورة قاجار آنها را سادات موسوی معرفی می کند. امروزه طایفه ای از این سادات در روستاهای #ورمتون، #داودکلا و #گله‌محلة لاله آباد و #قلعه کش دشت سر آمل سکونت دارند.

منبع: علی ایمانی ایمنی، پیشینه‌ی تاریخی سادات رکاج لاله‌آباد، مجله اباختر، ش ٣۴_٣٣، صص ۱۷۶_۱۶۷.

https://www.instagram.com/p/B1geZNtFK9Q/?igshid=yi3nmuup9okz