انتشار گزیده‌ی سه حماسۀ علوی
همزمان با سالروز میلاد امیرالمومنین علیه‌السلام

🔶🔷

📚دلیل‌الجنان و رکن الایمان فی وقایع الجمل و الصفین و النهروان
🖋️سروده‌ی عباس ناسخ ترک
سال ۱۱۰۳ قمری

🌺🌺

📚غزوات
🖋️سروده‌ی میرزا ابوطالب فندرسکی اصفهانی
حدود سال ۱۱۰۰ هجری

🌺🌺

📚سعادت‌نامه
🖋️سروده‌ی نظام‌الدین استر‌آبادی
نیمه‌ی دوم قرن دهم

🔷با یادداشتی از سجاد آیدنلو🔶

📝پژوهشگران: امیرحسین رضایی و نیلوفر فرحزادی
نشر: کلام سلیس

🔶🔷

🛒برای سفارش و تهیۀ کتاب‌ها می‌توانید از راه‌های زیر با ما در ارتباط باشید:
سایت فروشگاه سلیس store.salis110.ir
واتساپ شمارۀ 09201398110
صفحۀ اینستاگرام سلیس @salia110ir
شمارۀ تماس 02166096241

🔷🔶

#امیرحسین_رضایی #نیلوفر_فرحزادی #حماسه_علوی #ادبیات_حماسی #شعر_شیعی #سعادت_نامه #دلیل_الجنان #غزوات #عباس_ناسخ_ترک #نظام_الدین_استرآبادی #ابوطالب_فندرسکی #سجاد_آیدنلو #دکتر_سجاد_آیدنلو #نشر_کلام_سلیس #کلام_سلیس #مثنوی_علوی #جنگ_جمل #جنگ_صفین #ادب_پژوهی_شیعی #سلیس
https://www.instagram.com/p/CaDFKsxqMe4/?utm_medium=share_sheet

یا هو
#شعر_عاشورایی (2)
در تاریخ شعر عاشورایی فارسی، کسایی مروزی را نخستین مرثیه‌سرا به شمار می‌آورند. این لقب بر اساس معدود ابیات باقی‌مانده از سده‌ی چهارم، به او نسبت داده شده و یادآور قصیده‌ای است که او در پیوند با عاشورا سروده است.
کسایی شاعر شاخص ادبیات دینی و همچنین شاعر وصف و طبیعت، بر اساس اسناد موجود در سال ۳۴۱ متولد و پس از ۳۹۱ درگذشته است. هرچند از او تنها حدود سیصد بیت شعر بر جای مانده، جایگاهش در ادب فارسی به حدی درخشان بوده که تا قرن‌ها، شاعران از او به نیکی یاد می‌کرده‌اند.
هرچند نظر صاحب کتاب النقض را که همه‌ی دیوان او را مناقب حضرت رسول(َص) و آل ایشان دانسته، نمی‌توان پذیرفت، این اندازه مشخص است که او شاعری مذهبی بوده، چنانکه عوفی نیز در لباب‌الالباب به این نکته اشاره کرده است.
مرثیه‌ی عاشورایی کسایی، قصیده‌ای پنجاه‌بیتی است که به طور کامل، در جنگ تتمه‌ی خلاصه‌الاشعار تقی کاشانی (نسخه‌ی بانکی پور پتنه) ضبط شده؛ البته ابیات ابتدایی آن در مجمع‌الفصحا و بیت‌هایی از آن نیز در لغت فرس و ترجمان‌البلاغه نقل شده است.
در بیست و پنج بیت آغازین این قصیده، کسایی به وصف زیبایی‌های طبیعت و بهار پرداخته و سپس از بیت بیست و ششم از تغزل و وصف برائت جسته و به مقتل گریز زده است:
بیزارم از پیاله، وز ارغوان و لاله
ما و خروش و ناله، کنجی گرفته ماوا
دست از جهان بشویم، عز و شرف نجویم
مدح و غزل نگویم، مقتل کنم تقاضا
میراث مصطفی را فرزند مرتضی را
مقتول کربلا را تازه کنم تولا

در ادامه، این شعر کاملا به شیوه‌ی مقاتل موجود نزدیک می‌شود، به گونه ای که تاثیرپذیری کسایی از این دست آثار، به‌وضوح در توصیفات و تعابیر دیده می‌شود:
آن میر سر بریده، در خاک خوابنیده
از آب ناچشیده، گشته اسیر غوغا
تنها و دلشکسته، بر خویشتن گرسته
از خان‌و‌مان گسسته، وز اهل بیت آبا

در این قصیده کسایی بر شمر و سنان لعنت می‌فرستد و یزید را نکوهش می‌کند:
بی‌شرم شمر کافر، ملعون سنان ابتر
لشکر زده بر او بر، چون حاجیان بطحا
...صفین و بدر و خندق، حجت گرفته با حق
خیل یزید احمق، یک‌یک به خون کوشا

در این مقتل منظوم، نخست‌بار در ادب فارسی از علی اصغر، حضرت زینب و شهربانو علیهم‌السلام نیز یاد شده است:
آن پنج‌ماهه کودک، باری چه کرد ویحک
کز پای تا به تارک، مجروح شد مفاجا
آن زینب غریوان، اندر میان دیوان
آل زیاد و مروان نظاره گشته عمدا...

در مجموع، این شعر در جایگاه نخستین مقتل فارسی که حدود ۱۱۰۰ سال پیش سروده شده، جایگاهی ویژه در تاریخ ادب عاشورایی دارد.
#شعر_شیعی
#ادب_عاشورایی
#شعر_آیینی
#محمد_مرادی
@drmomoradi

از ویژگی‌های شعر سید حسن حسینی پیچش‌های معنایی و اشارات و تبادرهای متعدد و تودرتو است. شعر زیر از «گنجشک و جبرئیل» انتخاب شده است. عبارات داخل پرانتز توضیح اشارات و تبادرهاست.
- یک شب ابوسفیان خم شد/ شما پا بر کوهان جاهلیت نهادید/ و رتیلی برگزیده از میان قبیله‌های زهرآگین/ از دیوار وحی/ بالا خزید (اشاره به لیلةالمبیت.)
چراغ که خاموش شد (رحلت پیامبر ص)/ دندان‌های حریصتان/ وقیحانه درخشید/ و دل‌هایتان – در تاریکی -/ کلمات عادل را (امیرالمؤمنین ع)/ برنتابید.
دیگر روز/ در کوی و برزن: (تبادر زن: عایشه)/ از بن دندان/ حریصانه جار زدید/ و با سوءظن (تبادر سوء زن: زن بد: عایشه)/ به میدان شدید/ آن روز ذوالفقار/ با فرودی مجمل (تبادر جنگ جمل)/ کوهان گندیدۀ شما را (تبادر شتر معروف عایشه در جمل)/ به دو نیم کرد
یک شب ابوسفیان (نماد مبارزه با اسلام) خم شد/ و دست بی نجابت شما (نجابت از اوصاف حضرت فاطمه زهرا س است و ایشان را متبادر می‌کند)/ به دشنه‌ای بلند (نماد خیانت و ضربه از خودی خوردن)/ و چفیه‌ای سیاه/ پیوست.
- چراغ که خاموش شد (رحلت پیامبر ص)/ پشت شهر سوخت (تبادر احراق بیت فاطمه س، تبادر پشت در بودن ایشان، تبادر پشت و پناه امت بودن ایشان و خانوادۀ ایشان/ و دهان زخم کنار کوچۀ قلبم (تبادر ماجرای کوچۀ بنی‌هاشم)/ خمیازه‌ای کشید/ و برق پولادی دوپهلو (تبادر پهلوی مجروح حضرت زهرا س)/ میان دنده‌های من فاصله انداخت (تبادر دندۀ شکستۀ ایشان) (صص 87-89)


پ.ن: شاعر برای پاس‌داشت وحدت، از عاملان حمله به خانۀ حضرت فاطمه (س) نامی به میان نیاورده و ابوسفیان را ریشۀ این فتنه معرفی کرده است!

#سیدحسن_حسینی #شعر_شیعی #شعر_تاریخی #تحریف_تاریخ #تبادر #ایهام_تبادر #کنایه #گنجشک_و_جبرئیل #شعر_نو #شعر_نیمایی #حضرت_فاطمه #حضرت_زهرا #پیامبر #امام_علی #امیرالمومنین #امیر_المومنین #ابوسفیان #جمل #سقیفه #وحدت #وحدت_اسلامی #لیله_المبیت #رضا_بیات #سلیس #ادب_پژوهی_شیعی