💢گزارش سخنرانی با عنوان «تعامل با آکادمیای بین‌المللی علوم انسانی: پرسش از چرایی به جای پاسخ به چگونگی»
🎤سیدمحمدهادی گرامی
🔰پژوهشگاه علوم انسانی و مطالعات فرهنگی، 23 آذر 98
🔹در راستای بزرگداشت هفته پژوهش و در روزهای 23 تا 25 آذر ماه سال 1398 در پژوهشگاه علوم انسانی و مطالعات فرهنگی، نشست هایی برگزار شد. یکی از این نشست ها پنلی با عنوان: " تعامل پژوهشی در سطح بین الملل و افق های پیشرفت" بود که با همکاری پژوهشکده فرهنگ معاصر، پژوهشکده مطالعات قرآنی و پژوهشکده مطالعات فرهنگی در بعد از ظهر یکشنبه 23 آذر 1398 برگزار گردید. در این نشست خانم دکترشکوه السادات حسینی به عنوان مدیر پنل و آقایان دکتر محمدمهدی اردبیلی و دکتر سیدمحمدهادی گرامی و خانم دکتر زهرا مبلغ سخنرانی داشتند.
🔹آقای دکتر گرامی( عضو هیات علمی پژوهشکده مطالعات قرآنی) در سخنرانی خود با عنوان: " تعامل با آکادمیای بین‌المللی علوم انسانی: پرسش از چرایی به جای پاسخ به چگونگی " به بحث درباره چرایی تعامل با جوامع علمی بین المللی پرداختند و گفتند: با توجه به تجربه زیسته خود و تجربیاتی که از مشاوره دادن به دانشجویان در این زمینه کسب کرده ام می توانم به به سه سطح از مسأله‌مندی در این موضوع اشاره کنم.
🔹ابتدا در "سطح کلان فکری ـ گفتمانی" بایست به گفتمان علوم انسانی ـ اسلامی اشاره کرد. این گفتمان با یک پیش‌زمینه کاملا ایدئولوژیک می خواهد وارد فضای آکادمیک بین المللی شود و گفتگو و تعامل داشته باشد. در حالیکه فضای علوم انسانی بین‌المللی کاملا سکولار است و این دو با هم قابل جمع نیستند. این یک مساله است و تا کنون برای حل آن تلاشی صورت نگرفته است. مساله دیگری که در اینجا مطرح هست گفتمان تشیع سنتی و فقاهتی است که علاقمند است با آکادمیای بین المللی ارتباط داشته باشد و آموزه های شیعی را به گوش جهانیان برساند و این امر وقتی محقق خواهد شد که دانشجویان و پژوهشگرانی به آنسوی مرزها بروند و به تعلیم و تعلم و پژوهش بپردازند. لیکن اگر اینان دچار وضعیت ضد ایدئولوژیک ـ یعنی ضعف ایمانی ـ شوند(کما اینکه برای تعدادی از آنان اتفاق افتاده است)، این گفتمان تشیع سنتی و فقاهتی چگونه این پارادادوکس را حل خواهد کرد؟ همچنین ایشان به گفتمان هویت ایرانی ـ ملی و سلسله نشست های ایده ایران اشاره کردند و گفتند: چگونه می توان نسبتی بین ایده ایران و تعاملات بین المللی پیدا کرد؟ اینها مسائل و سوالاتی هستند که تا کنون پاسخی برای آنها داده نشده است.
🔹دکتر گرامی در ادامه مسأله‌مندی در"سطح نهادی (حاکمیت و قدرت، نهادهای آکادمیک و سازمان‌های مردم‌نهاد)" را مطرح کردند و گفتند نهادها و انجمن‌هایی هستند که مایلند از دانشجویانی که در حیطه علوم انسانی فعالیت دارند حمایت کنند ( همانند موسسه "حامی" وابسته به دانشگاه شریف)؛ ولی تکلیف این گروه نیز روشن نیست. این نهادها گاه با حمایت از دانشجویانی که از دانشگاه های معتبر خارجی پذیرش دریافت کرده اند و گاه با تاسیس کرسی‌هایی در کشورهای دیگر همانند انگلیس و آلمان به فعالیت می پردازند؛ اما در نهایت اولویتی برای آن ها مشخص نشده است که کدام یک بهتر است. فارسی‌نویسی یا بیگانه‌نویسی (شخصی، نهادی) نیز از جمله مسائلی است که وضعیت روشنی ندارد و به صورت سوالی بی پاسخ باقی مانده است. ایشان در ادامه سخنان خود به مسائل امنیتی و سیاسی در خصوص تعاملات بین المللی و پذیرش دانشجویان خارجی و یا اعزام دانشجویان ایرانی اشاره کردند و گفتند: همیشه به صورت هشدار به این مساله نگریسته شده است و هیچگاه به صورت مساله ای که باید پاسخی آکادمیک برای آن دریافت شود، دیده نشده است.
🔹دکتر گرامی در پایان صحبت های خود "مسأله‌مندی در سطح شخصی و خرد" را مورد بررسی قرار داده و درباره مواردی همچون فرصت سوزی یا فرصت سازی برای آینده اهل آکادمیا صحبت کردند. ایشان خاطر نشان کردند که نخبگان بسیاری را می شناسند که به علت تردید در ادامه تحصیل در ایران یا خارج از کشور، فرصت ها را از دست داده و نتواسته اند به ادامه تحصیل بپردازند و هم اکنون دچار چالش هستند.
🔹ایشان در پایان با جمع بندی موارد ذکر شده تاکید کردند که چالش های بسیاری درباره رویکرد ما در مسائل بین المللی وجود دارد که هیچ گاه به صورت یک مساله آکادمیک به آنها نگریسته نشده و اهل آکادمیای علوم انسانی تاکنون پاسخ روشنی برای آنها دریافت نکرده اند و ابراز امیدواری کردند که در آینده پاسخ روشنی به این مسئله ها داده شود.
#علوم_انسانی #فرصتهای_بین‌المللی #ادامه_تحصیل #پذیرش_دانشگاه #هادی_گرامی #پژوهشگاه_علوم_انسانی
🆔 https://t.me/Khanishha
🎤سیدمحمدهادی گرامی
🔰پژوهشگاه علوم انسانی و مطالعات فرهنگی، 23 آذر 98
🔹در راستای بزرگداشت هفته پژوهش و در روزهای 23 تا 25 آذر ماه سال 1398 در پژوهشگاه علوم انسانی و مطالعات فرهنگی، نشست هایی برگزار شد. یکی از این نشست ها پنلی با عنوان: " تعامل پژوهشی در سطح بین الملل و افق های پیشرفت" بود که با همکاری پژوهشکده فرهنگ معاصر، پژوهشکده مطالعات قرآنی و پژوهشکده مطالعات فرهنگی در بعد از ظهر یکشنبه 23 آذر 1398 برگزار گردید. در این نشست خانم دکترشکوه السادات حسینی به عنوان مدیر پنل و آقایان دکتر محمدمهدی اردبیلی و دکتر سیدمحمدهادی گرامی و خانم دکتر زهرا مبلغ سخنرانی داشتند.
🔹آقای دکتر گرامی( عضو هیات علمی پژوهشکده مطالعات قرآنی) در سخنرانی خود با عنوان: " تعامل با آکادمیای بین‌المللی علوم انسانی: پرسش از چرایی به جای پاسخ به چگونگی " به بحث درباره چرایی تعامل با جوامع علمی بین المللی پرداختند و گفتند: با توجه به تجربه زیسته خود و تجربیاتی که از مشاوره دادن به دانشجویان در این زمینه کسب کرده ام می توانم به به سه سطح از مسأله‌مندی در این موضوع اشاره کنم.
🔹ابتدا در "سطح کلان فکری ـ گفتمانی" بایست به گفتمان علوم انسانی ـ اسلامی اشاره کرد. این گفتمان با یک پیش‌زمینه کاملا ایدئولوژیک می خواهد وارد فضای آکادمیک بین المللی شود و گفتگو و تعامل داشته باشد. در حالیکه فضای علوم انسانی بین‌المللی کاملا سکولار است و این دو با هم قابل جمع نیستند. این یک مساله است و تا کنون برای حل آن تلاشی صورت نگرفته است. مساله دیگری که در اینجا مطرح هست گفتمان تشیع سنتی و فقاهتی است که علاقمند است با آکادمیای بین المللی ارتباط داشته باشد و آموزه های شیعی را به گوش جهانیان برساند و این امر وقتی محقق خواهد شد که دانشجویان و پژوهشگرانی به آنسوی مرزها بروند و به تعلیم و تعلم و پژوهش بپردازند. لیکن اگر اینان دچار وضعیت ضد ایدئولوژیک ـ یعنی ضعف ایمانی ـ شوند(کما اینکه برای تعدادی از آنان اتفاق افتاده است)، این گفتمان تشیع سنتی و فقاهتی چگونه این پارادادوکس را حل خواهد کرد؟ همچنین ایشان به گفتمان هویت ایرانی ـ ملی و سلسله نشست های ایده ایران اشاره کردند و گفتند: چگونه می توان نسبتی بین ایده ایران و تعاملات بین المللی پیدا کرد؟ اینها مسائل و سوالاتی هستند که تا کنون پاسخی برای آنها داده نشده است.
🔹دکتر گرامی در ادامه مسأله‌مندی در"سطح نهادی (حاکمیت و قدرت، نهادهای آکادمیک و سازمان‌های مردم‌نهاد)" را مطرح کردند و گفتند نهادها و انجمن‌هایی هستند که مایلند از دانشجویانی که در حیطه علوم انسانی فعالیت دارند حمایت کنند ( همانند موسسه "حامی" وابسته به دانشگاه شریف)؛ ولی تکلیف این گروه نیز روشن نیست. این نهادها گاه با حمایت از دانشجویانی که از دانشگاه های معتبر خارجی پذیرش دریافت کرده اند و گاه با تاسیس کرسی‌هایی در کشورهای دیگر همانند انگلیس و آلمان به فعالیت می پردازند؛ اما در نهایت اولویتی برای آن ها مشخص نشده است که کدام یک بهتر است. فارسی‌نویسی یا بیگانه‌نویسی (شخصی، نهادی) نیز از جمله مسائلی است که وضعیت روشنی ندارد و به صورت سوالی بی پاسخ باقی مانده است. ایشان در ادامه سخنان خود به مسائل امنیتی و سیاسی در خصوص تعاملات بین المللی و پذیرش دانشجویان خارجی و یا اعزام دانشجویان ایرانی اشاره کردند و گفتند: همیشه به صورت هشدار به این مساله نگریسته شده است و هیچگاه به صورت مساله ای که باید پاسخی آکادمیک برای آن دریافت شود، دیده نشده است.
🔹دکتر گرامی در پایان صحبت های خود "مسأله‌مندی در سطح شخصی و خرد" را مورد بررسی قرار داده و درباره مواردی همچون فرصت سوزی یا فرصت سازی برای آینده اهل آکادمیا صحبت کردند. ایشان خاطر نشان کردند که نخبگان بسیاری را می شناسند که به علت تردید در ادامه تحصیل در ایران یا خارج از کشور، فرصت ها را از دست داده و نتواسته اند به ادامه تحصیل بپردازند و هم اکنون دچار چالش هستند.
🔹ایشان در پایان با جمع بندی موارد ذکر شده تاکید کردند که چالش های بسیاری درباره رویکرد ما در مسائل بین المللی وجود دارد که هیچ گاه به صورت یک مساله آکادمیک به آنها نگریسته نشده و اهل آکادمیای علوم انسانی تاکنون پاسخ روشنی برای آنها دریافت نکرده اند و ابراز امیدواری کردند که در آینده پاسخ روشنی به این مسئله ها داده شود.
#علوم_انسانی #فرصتهای_بین‌المللی #ادامه_تحصیل #پذیرش_دانشگاه #هادی_گرامی #پژوهشگاه_علوم_انسانی
🆔 https://t.me/Khanishha
