مكتبة المجلسي ودارالتراث

این موارد در کنار این که جامی در این کتاب ابتدا معجزات رسول خدا (ص) را آورده، سپس به تفصیل از خلفا و فضائل آنها سخن گفته، شرحی از زندگی امام علی (ع) آورده و تا امام دوازدهم (ع) ادامه داده، موید همان است که جامی را هم باید از همان سنیان دوازده امامی قرن نهم هجری دانست که شمارشان در ماوراءالنهر و عثمانی و بسیاری از نقاط جهان اسلام فراوان بود.
@jafarian1964

ادامه فرسته ی بالا 👆👆👆
نویسنده پس از مقدمه و یاد از ابواب کتاب، در فصل اول، در باره علم کیمیا در عهد رسول (ص) روایت شگفتی آورده است. حضرت رسول، کنیزکی خریده که از این علم، آگاهی مختصری داشته، آن را با عایشه و حضرت فاطمه در میان گذاشته، رسول از آن آگاه شده، و دریافت که چیزی مهمی در آن نیست. جبرئیل را خبر کرده، جبرئیل، معلوماتی به حضرت داده، حضرت به امام علی آموزش داده و بدین ترتیب این علم درست شده است. روایت با ترجمه کرمانی یاد شده، و با اظهار این که متن هایی از آن در «افواه خلق» است اما این یکی را در «کتب» به نظرم و نثر یافته، و لابد از نظرش موثق است، چنین است:
«باب اول: در وصف حال خاندان نبوت به جهت علم صنعت و حکمت. و هرچند که این حکایت به انواع در افواه خلق افتاده است، لیکن آنچه درست است این است که به نظر و نثر در کتب یافته ایم:
بدان ارشد الله که چنین در خبر آمده است که مصطفی صلی الله علیه و سلم کنیزکی خریده بودند، و آن کنیزک هنوز از معیشت خاندان خبر نیافته بود. دو سه روز دید که به فاقت می گذرد. در خدمت عایشه (رض) عرضه کرد و گفت: خواجه ای که اول داشتم زیبق را با دو سه ادویه عمل می کرد و خرجی تمام از آن حاصل می آمد، و آن عمل در دست من تمام می شد، و این ادویه را من می شناسم. اجازت شود به صحرا روم، و از آن ادویه مقداری بیاورم. فاطمه (رض) مقداری زیبق اصل کرد، کنیزک به صحرا رفت و مقداری شیره شجره زقوم آورده، خواستند که بدان مشغول شوند. مصطفی صلی الله علیه و آله از مسجد بیامد. آن را درید. پرسید که چیست؟ عایشه صورت حال عرضه کرد. مصطفی (ص) در آن حالت متفکر شد. جبرئیل از حضرت رب العزّه جل جلاله پرسید، و این آیت بیاورد «لایسمن و لایغنی من جوع»، چون مصطفی ص این آیت شنید، دانست که این علم را حقیقتی هست و لیکن این عمل که ایشان می کنند، اصلی ندارد. و بعد از آن با جبرئیل علیه السلام به التماس در آمد تا از حضرت رب العزه درخواست کرد.... پس چون دعای مصطفی ص مستجاب شد، یک روز مصطی (ص) و علی (رض) به جانب صحرا تردد نمودند، و بر بلندی استاده شدند. جبرئیل (ع) فرود آمد، و این علم شریف را بر مصطفی (ص) آورد. بعده مصطفی فرمود: یا علی! معک شیء تکتب علیه؟ علی گفت: یا رسول الله، معی جفر، یعنی با من انبان است. بعده مصطی (ص) چند کلمه مرموز که جبرئیل از حضرت رب العزه آورده بود، علی را تعلیم داد، و علی آن کلمات را به جواب یکجا بر انبان نقش کرد، و چون به وثاق باز رفتند، علی (ص) آن کلمات را شرح و بسط داد، و کتاب مسطور گردانید و نام آن کتاب جعر نهاد. سعد وقاص کتاب جعفر را از علی درخواست کرد، آن را «منتخب» گردانید، بعده مصطفی (ص) بدین علم شریف مفاخرت نمود «أتانی جبرئیل بمفاتیح خزائن الارض» ... و بعد از آن مصطفی (ص) چون در این علم شریف نظر فرمود چنان دید که اطمینان قلوب عارفین و تقویت دین و کمال دین از این علم حاصل است، و در عملش نظر فرمود، چنان دید که زینت باغ ارم و مقاصد و مطالب امم از عملش حاصل است، و این معانی از منتخب مفتاح الرموز محقق شوند. پس چون دانست که دنیا فانی است، ترک اولی تر دید ودر آن حالت که چنین عطیت از حضرت رب العزه کرامت گشت با وجود چنان قوت و قدرت ملتفت نشد و فقر اختیار کرد و این حدیث فرمود الفخر فخری».
این ادبیات، سابقه دینی شدن این دانش را که آن هم از میراث چند هزار ساله بشری است که دور از علم می زیسته و خود را گرفتار رمز و رازهای بیهوده و می کرده تا بتواند به طلا دستیاب شود، نشان می دهد، دانشی که هیچ وقت نتیجه نداد، هرچند در غرب و در اینجا، از دل آن، به تدریج دانش شیمی شکل گرفت و روشن شد که ادعاهای قدیم تا چه اندازه خیال پردازانه است. و اما مهم همین روال دینی شدن این قبیل دانش هاست که البته در عصر جدید، با تحولی که در شیمی به عنوان یکی از اصلی ترین کلیدها در پیشرفت علم پیش آمد، دیگر کسی سراغ آن متن ها نرفت، جز همان دو سه درصدی که در هر حال، طالب «علم قدیم» هستند و گاهی قدرت هم بدست می آورند و امید به فریب جماعتی دارند که از سر ناآگاهی، بتوانند عمله آنها شوند. این دو سه درصد که ممکن است تا پنج درصد هم برسد، هیچ وقت از بین نمی روند.

عائشه در خانه پیامبر ص 2
عایشه، نمونه‌هایی چند از خاطراتِ تعقیب‌های شبانه پیامبر را بازگو کرده است؛ عایشه می‌گوید:


شبی متوجّه شدم که پیامبر در رختخواب خود نیست.

وسوسه و خیالاتِ ناراحت‌کننده، من را بر آن داشت تا گمان برم که حتماً نزدِ یکی دیگر از زنانش رفته است. روی این حساب، از جای خود برخاستم و به جستجویش پرداختم که ناگاه، او را در مسجد یافتم که در پیشگاه خدا به سجده افتاده بود و زیر لب می‌گفت:

بار خدایا! من را مشمول مغفرتِ خویش بگردان.

📚 مُسند احمد 6/147 .

@ali_is_right

⬛⬛⬛⬛⬛⬛⬛

الإمام الباقر عليه السلام

مَا عُبِدَ الله بِشَيْ‏ءٍ مِنَ التَّمْجِيدِ أَفْضَلَ مِنْ تَسْبِيحِ فَاطِمَةَ وَ لَوْ كَانَ شَيْ‏ءٌ أَفْضَلَ مِنْهُ لَنَحَلَهُ رَسُولُ اللَّهِ فَاطِمَةَ.

خدا به ذکری بهتر از تسبیح فاطمه زهرا مورد پرستش قرار نمی‌گیرد که اگر چیزی افضل از آن بود رسول خدا آن را به فاطمه تعلیم می‌داد.

بحارالانوار ج 43 ص 64

 
⬛⬛⬛⬛⬛⬛⬛

@ali_is_right

خودش اشاره کرده که اختلاف نسخه وجود دارد ، کلا فتوحات این مشکله اختلاف نسخه را دارد لذا اعتباری ندارد .
این آقایان که چنین ادعائی دارند از فصوص ابن عربی که بعد از فتوحات نوشته شده و مدعی است املاء رسول الله (ص) است یک جا را شاهد بیاورند ، در این کتاب هر چه دیده می شود تعریف از عمر و ابوبکر و ترویج دیدگاه مخالفین مانند عدم اسلام حضرت ابوطالب (ع) است .
* انک لا تهدی من احببت ولکن الله یهدی من یشاء * و لو کان للهمه اثر و لابد ، لم یکن احد اکمل من رسول الله (ص) و لا اعلی و لا اقوی همه منه ، و ما اثرت فی اسلام ابی طالب عمه .
شیخ در این مطلب از عقیده رایج در اهل سنت تبعیت نموده که ناشی از جعلیات و تبلیغات بنی امیه است . ( پاورقی ممد الهمم در شرح فصوص الحکم ، حسن زاده آملی ، 325 )
یکی نیست از این آقایان بپرسد اگر کتاب فصوص املاء رسول الله (ص) است ( جردت القصد و الهمه الی ابراز هذا الکتاب کما حده لی رسول الله (ص) من غیر زیاده و لا نقصان . مقدمه فصوص ) پیغمبر خدا جعلیات بنی امیه را املاء کرده است ؟!!

هفدهم ماه رمضان
قتل (هلاکت) عایشه

در شب هفدهم ماه رمضان در سال پنجاه و هشت هـ (1) در مدینه، عایشه دختر ابو بکر به دست معاویه کشته شد، و به سزای اعمالش رسید. (2) دو قول دیگر در این باره 29 رجب (3) و آخر ذی الحجّه (4) است.

پیامبراکرم صلّی الله علیه و آله دوست داشت تا زنده است مرگ و دفن عایشه را ببیند. (5) ابن ابی الحدید می گوید :

اگر خلیفه ی دوّم به جای علی( سلام الله علیه) بود هر آینه عایشه را قطعه قطعه می کرد ولی علی علیه السلام حکیمی برد بار بود. (6)

معاویه چون خواست برای پسرش یزید از مردم بیعت بگیرد، عایشه انکار آن کرد و معاویه را تهدید کرد و گفت :

برادرم محمّد را کُشتی، و برای یزید بیعت می گیری ؟

معاویه ترسید که مبادا او ایجاد فتنه کند. لذا در خانه ی خود چاهی کَند و آن را پُر از آهک کرد و فرشی قیمتی بر روی آن پهن نمود و تختی بر آن نهاد و عایشه را وقت نماز عشا به خانه ی خود خواند.

وقتی عایشه وارد شد، معاویه او را به نشستن بر آن تخت تعارف کرد. همین که روی آن نشست فرو رفت و به چاه افتاد و هلاک شد.

معاویه در چاه چندین نیزه ی مسموم تعبیه کرده بود و هنگامی که عایشه در چاه افتاد فوراً کار او ساخته شد. (7)

عایشه در زمان حیات پیامبر صلّی الله علیه و آله با آن حضرت رفتار نا مناسبی داشت !؟ با امیر المؤمنین علی سلام الله علیه و حضرت صدّیقه سلام الله علیها و همسران پیامبر صلّی الله علیه و آله رفتارهای زشت و کینه توزانه ای روا داشت !؟ واقعه ی جَمَل و کشته شدن حدود بیست هزار نفر از مسلمین به خاطر فتنه ی او از کارهای معروف اوست. (8)

وقتی حضرت زهرا علیها السلام به شهادت رسید، همسران رسول خدا صلّی الله علیه و آله برای سر سلامتی امیر المؤمنین علی علیه السلام آمدند جز عایشه که اظهار مریضی کرد و سخنی گفت که دلالت بر خوشحالی او داشت. (9)

از مشخص ترین نشانه های بغض و کینه او نسبت به امیر المؤمنین علی سلام الله علیه این بود که غلامش را «عبدالرحمن» نام نهاد و گفت :

این نام گذاری را به خاطر محبّتم به قاتل علی بن ابی طالب یعنی عبد الرحمن بن مُلجم انجام دادم. (10) 📚 منابع :

۱_ مستدرک حاکم : ج 4، ص 6.
۲_ فیض العلام : ص 36.
۳_ اختیارات : ص 37.
۴_ الطرائف : ص 503.
۵_ سبعة من السلف : ص 267.
۶_ بحار الأنوار : ج 33، ص 93. شرح نهج البلاغه ابن ابی الحدید : ج 17، ص 254.
۷_ کامل بهائی : ج 2، ص 270.
۸_ مسند احمد، صحیح بخاری، صحیح نسائی، السیرة الحلبیه، صحیح مسلم باب الغیرة من کتاب العشرة.
۹_ شرح نهج البلاغه ابن ابی الحدید : ج 9، ص 198.
۱۰_ الجمل (شیخ مفید) : ص 159.

🔻گر تو قرآن بدین نمط خوانی/ بِبَری رونق مسلمانی

🔸در سایت مؤسسه تحقیقاتی حضرت ولی عصر (عج) تحت عنوان «جواز توسل به رسول الله (ص) از زبان مبارك خود رسول الله (ص)» به حدیثی از سنن ابن داود استناد شده که پیامبر اکرم (ص) فرموده اند: «أنا رسول الله الذي إِذا أصابك ضُرّ فَدَعَوْتَهُ كَشَفَهُ عنك...»

🔹و ترجمه کرده اند: «من فرستاده الهي ام. همان كسي كه اگر ضرر و صدمه اي به تو رسد و او را بخواني آن را بر طرف مي كند! و اگر قحطي نازل شود به او توسل بجويي گياهان را خواهد رويانيد! و اگر در بيابان خشك قرارگرفتي و شتر سواري خود را گم كرده باشي و از او درخواست كمك كني آن را به تو باز مي گرداند!»

🔻این مقدار بی سوادی از کسی که در مقام دفاع از آموزه های یک مذهب است حیرت آور است.

🔸«الذي إِذا أصابك ضُرّ فدعوته كشفه عنك...» صفت الله است نه صفت رسول الله!! پیامبر (ص) فرموده اند: من فرستاده آن خدایی هستم که اگر او را در مشکلات بخوانی آنها را برطرف می کند و اگر در قحطی به او توسل بجویی...

🔹مترجم بی سواد همه ضمایری که به الله بر می گردد را به رسول الله برگردانده! و چنان ترجمه مفتضحی ارائه کرده است.

@bazmeghodsian

🔻داستانی دروغین درباره پیامبر اعظم (ص)

🔹در ایام رحلت پیامبر اکرم (ص) داستانی ساختگی به عنوان مؤیدی بر مسموم شدن آن حضرت مورد استناد برخی نویسندگان قرار گرفته که قبل از اثبات نظر آنان عصمت حضرت را زیر سؤال می برد.

عالم محقق مرحوم آیة الله محمد صادق نجمی در مقاله ای به نقد این داستان پرداخته اند که خلاصه از آن را در ذیل نقل می کنیم.

یکی از داستان‌های ساختگی و حدیث‌های جعلی، که در منابع اولیه اهل سنت نقل گردیده، حدیث «لدود» است.
خلاصه این افسانه، که از عایشه نقل گردیده، این است که:
در روزهای آخر عمر پیامبر اسلام و در دوران شدّت مریضی اش، که در حال اغما به سر می‌برد، با صلاحدید همسران حضرت و کسانی که در منزل حضور داشتند، معجون و دوای تلخی، که به افرادِ مبتلا به سینه‌پهلو داده می‌شد، به دهان پیامبر ریختند و پیامبر خدا در آن حال اشاره کرد که دوا را به دهانش نریزند.
عایشه می‌افزاید: ما فکر کردیم امتناع پیامبر از خوردن دارو، بدان جهت است که هر مریضی از خوردن دوا کراهت دارد و امتناع می‌ورزد و لذا به امتناع و اشاره آن حضرت ترتیب اثر ندادیم و دوا را به دهانش ریختیم. چون پیامبر به هوش آمد و تلخی دوا را در دهانش احساس کرد و متوجه شد که به دهانش دارو ریخته شده، سوگند یاد کرد که: باید به مجازات این عمل، در برابر چشمانم، به دهان تمام کسانی که در مجلس حضور دارند، به جز عباس، از آن دارو ریخته شود و طبق دستور اکید و سوگند پیامبر، دارو به دهان یکایک حضار، به جز عباس، ریخته شد تا نوبت به همسران پیامبر رسید. از میان آنان، میمونه اصرار کرد که من روزه هستم، ولی به گفتار وی اعتنا نکردند؛ زیرا پیامبر بر این امر تأکید و سوگند یاد کرده و کسی را به جز عباس استثنا ننموده بود.

🔻در مرحله نخست، آنچه در متن این حدیث‌ها جلب توجه می‌کند و ساختگی بودن این داستان را، حتی برای کسانی که پیامبر (ص) را معصوم و مصون از خطا و کارهای لغو نمی دانند، تأیید می‌کنند که در مفهوم این حدیث‌ها تناقض و تضاد وجود داردکه، سه مورد از این تناقض‌ها را توضیح می‌دهیم:
👇