آدرس جدید litera999@

یکصد و دهمین شماره ی مجله ی بخارا منتشر شد:"یادنامه ی محمد جعفر محجوب"

ادبیات فارسی

نخستین تجربه‌های هنر نقالی/ محمدرضا شفیعی کدکنی

درباره نام کتاب مثنوی/ محمدعلی موحد

نقد ادبی

بودلر و آگاهی از مرگ/ مارک ایگلدینگر/ سعیده مرادی

معماری

نگاهی تطبیقی به پاریس قرن نوزدهم و اصفهان عصر صفوی/ داریوش شایگان

تاریخ معاصر

به یاد هما ناطق/ محمدرضا شفیعی کدکنی

تاریخ نشر

تاریخ نشر کتاب در ایران (۳۴)/ عبدالحسین آذرنگ

یادنامه محمدجعفر محجوب

سالشمار زندگی و آثار محمدجعفر محجوب

به یاد استادی که رفت/ احمد مهدوی دامغانی

یاد آن راوی شیرین‌گفتار/ ایرج پارسی‌نژاد

دوست من،‌ امیر محجوب/ نجف دریابندری

باز شرح آن هجران و آن خون جگر!/ محمد استعلامی

چند نامه از دکتر محمدجعفر محجوب/ محمد استعلامی

در هواپیما با عبید/ نصرالله پورجوادی

یادی از دوست/ ایرج افشار

بزرگداشت دوستی ادیب و فرزانه/ شاهرخ مسکوب

مردی با ویژگی‌های متضاد/ نادر نادرپور

محجوب، مرتضی کیوان و حزب توده/ حسین جعفری

یاد باد آنکه…/ اقدس ذوالفنون

ز حد گذشت جدایی میان ما ای دوست/ سید عسکر موسوی کابلی

خاطراتی از دکتر محجوب در گفتگو با مهدی نوریان/ مجید زهتاب

درباره دکتر محجوب (گفتگو با ه‍. الف. سایه)/ میلاد عظیمی

سپاس از محجوب/ محمدرضا محجوب

پدرم،‌ محمدرضا محجوب/ شهرزاد محجوب

گرمی طبع و لطف سخن/ امیررضا مغربی

گفتگو با محمدجعفر محجوب/ فرخ غفاری

آخرین دیدار و گفتگو با استاد محمدجعفر محجوب/ ناصر زراعتی

پای صحبت استاد محمدجعفر محجوب/ بهرام گرامی

قصیده، قدیم‌ترین قالب شعر فارسی/ محمدجعفر محجوب

نظر اجمالی به سیر عشق در شعر فارسی/ محمدجعفر محجوب

هشت پیکر و هفت پیکر/ محمدجعفر محجوب

یاد و یادبود

هما ناطق، بانوئی از دیار فرزانگان/ مسعود میرشاهی

گفتگو با دکتر هما ناطق/ علی دهباشی

معرفی کتاب

معرفی کتاب «ایران در تاریخ جهان» نوشته ریچارد فولتز/ سیما سلطانی

چاپ دوم کتاب «سیری در هنر ایران»

ورونیکا تصمیم میگیرد بمیرد
نوشته:پائولوکوئیلو

ورونیکا، دختر جوانی‌ که‌ به‌ دنبال‌ مرگ‌ رفته، زندگی‌ را می‌یابد.
او نزدیک‌ یک‌ هفته‌ بین‌ زندگی‌ و مرگ‌ سرگردان‌ است، ولی‌ آگاهی‌اش‌ از مرگ‌ باعث‌ می‌شود شدیدتر زندگی‌ کند و کارهایی‌ را انجام‌ دهد که‌ پیش‌ از آن‌ هرگز نکرده‌ بود. ورونیکا به‌ آن‌ چه‌ ندارد می‌اندیشد و زندگی‌ خود را دوباره‌ ارزیابی‌ می‌کند.
.
به نظر می رسد که ورونیکا هرچه می خواهد دارد. شب ها برای تفریح بیرون می رود، با مردهای جذاب ملاقات می کند، اما شاد نیست.
در زندگی اش چیزی کم است.
برای همین است که صبح روز ۱۱ نوامبر سال ۱۹۹۷، تصمیم می گیرد بمیرد.
با قرص دست به خودکشی می زند و هرچند خودکشی اش موفق نیست، دکتر به او می گوید که تا چند روز دیگر می میرد.
این داستان، ورونیکا را در این روزهای حساس تعقیب می کند، چرا که ورونیکا در کمال تعجب پی می برد که جذب بیمارستانی شده که در آن بستری است.
در این شرایط کشف چیزهایی را کشف می کند که پیشتر هرگز به خودش اجازه نداده بود: نفرت، ترس، کنجکاوی، عشق... تجربه اش او را به تدریج به درک این حقیقت وادار می کند که هر ثانیه از زندگی اش، گزینشی میان مرگ و زندگی است.
این کتاب پائولو کوئلیو درباره‌ی کسانی است در قالب های معمول اجتماعی نمی گنجند. درباره جنون است و نیاز به یافتن راهی متفاوت برای زندگی، برای کسانی که اغلب با پیشداوری های دیگران آزار می بینند، فقط به این دلیل که مثل دیگران فکر نمی کنند.
(نوشته پائولو کوئیلو )
@litera9

@litera9
عشق در میان کومه‌های یونجه
اثر: دی. اچ. لارنس
‌‌‌‌‌‌‌‌‌

عشق در میان کومه‌های یونجه
نام نویسنده: دی اچ لاورنس
ترجمه: محمود کیانوش

عشق در میان کومه های یونجه
دی.اچ. لارنس
ترجمه : محمود کیانوش

زن و عشق در ونیای صادق هدایت
و نقدی تحلیلی و تطبیقی بر داستان بوف کور
نوشته : محمود کیانوش

عشق در میان کومه های یونجه
دی.اچ. لارنس
ترجمه : محمود کیانوش

زن و عشق در ونیای صادق هدایت
و نقدی تحلیلی و تطبیقی بر داستان بوف کور
نوشته : محمود کیانوش

مقوله عشق الهی در اسلام (نقدی بر سخنرانی اخير دکتر عبد الکریم سروش)
(در سه فرسته)


آقای دکتر سروش در سخنرانی اخير خود اسلام را فاقد بعد محبت و عشق به خدا قلم می برد و می گويد اين بعد را صوفيان بعدها به اسلام دادند. يعنی مقوله حبّ و عشق الهی را اين تصوف، و به ويژه تصوف خراسانی بود که به اسلام داد و اسلام را واجد اين عنصر کرد. سروش سابقه اين مسئله را به ابوسعيد ابوالخير می رساند و معتقد است اوج و نهايت اين جنبه در مولوی بلخی تجلی پیدا کرده. معلوم است آقای دکتر سروش جوانب مختلف اين موضوع را بررسی نکرده اند. اينجا چند نکته را در چند شماره متذکر می شوم. تفصيل اين مطالب را در نوشته های تخصصی درباره تاريخ تصوف می توانيد بخوانيد:
1- درست است که عشق الهی در معنایی که برخی مکاتب صوفيه به آن پرداخته اند سابقه اش به قرآن و اسلام نخستين نمی رسد اما خود صوفيه نيز در اين بحث استناد اصلی شان به آيات قرآن درباره مقوله حبّ الهی است. در آثار صوفيه ای که اين موضوع را بحث کرده اند و در تفاسير قرآن آنان این نکته کاملا روشن است و شگفتا که آقای سروش اين ادبيات را در نظر نگرفته و به کلی مورد غفلت قرار داده اند.
2- سابقه ورود موضوع عشق به تصوف را محققان زيادی بررسی کرده اند. انتظار می رفت آقای دکتر سروش سابقه اين بحث را پیش از هر اظهار نظری در این موضوع مطالعه می کردند؛ اينکه چگونه صوفيه از ادبيات عشق زمينی و انسانی که به ويژه ادب عرب مملو از مظاهر ادبی و نثر و نظم آن است بهره بردند و آن را در بحث حبّ الهی و مناسبات خدا و انسان استفاده کردند.
3- صوفيه در مباحث خود در موضوع عشق الهی به ادبيات بسيار کهنی از صوفيه قديم استناد کرده اند. شايد يکی از مهمترين کسانی که در ورود اين مفهوم به تصوف سهم داشت حسین بن منصور حلاج است. اما پیش از حلاج زمينه فراهم بود. حلاج خود به سنتی از صوفيه و خاصه سنت سهل بن عبدالله تستري پيوند داشت. مکتب صوفيه بغداد عمدتا ريشه اش به جنيد بغدادی می رسد که در تداوم سنت حارث محاسبي قابل تفسير است. حلاج از هر دو سنت بهره مند بود. ابن خفيف شيرازی، صوفی برجسته مکتب شيراز از حلاج (و ابن عطاء) در بغداد تأثيری قوی گرفت و بعدا ابن خفيف خود يکی از راه هایی بود که سنت حلاجی به تصوف خراسان رسید و کسانی مانند ابو عبدالرحمان سلمي و قشيری و معاصران آنان از آن تأثير گرفتند. ابن خفيف اشعري مذهب و از شاگردان ابوالحسن اشعری، پيشوای اشعريان بود و ابوبکر باقلاني، متکلم پر آوازه اشعری از محضر او آموخته بود. از ميان شاگردان ابن خفیف، ابو عبد الله ابن باکويه، همو که شرح احوالی نیکو از حلاج تنظيم کرده (و ماسينیون آن را نشر و تحليل کرد) بعد از تحصيل نزد ابن خفيف به نيشابور رفت و خود یکی از طرق اتصال مکتب حلاجی بغداد و شيراز با نيشابور شد. ابن باکويه در نيشابور با قشيری و ابو سعيد ابو الخير مرتبط بود و زمانی پير خانقاه ابو عبدالرحمان سلمي شد. يکی ديگر از شاگردان ابن خفيف، ابو الحسن علی بن محمد الديلمي است؛ نويسنده کتاب عطف الألف المألوف على اللام المعطوف. اين کتاب در موضوع عشق صوفيانه و عشق الهی است. ديلمي سيرتی هم برای ابن خفيف نوشته که تنها ترجمه فارسی آن باقی مانده و منتشر شده.
5- در عطف الألف المألوف على اللام المعطوف‎، نويسنده، الديلمي به سابقه بحث حبّ الهی و عشق در تصوف و مستند های مختلف آن پرداخته است. او سخنان صوفيان را به گواهی نقل کرده و آيات و احاديثی که آنان در سده های دوم تا چهارم در اين بحث بدانها استناد می کرده اند را نقل کرده است (نمونه ای از صفحات کتاب را در پيوست می آورم).
6- صوفيه موضوع عشق الهی را بر اساس مفهوم حب در قرآن و حديث پی ريزی کردند و البته چنانکه گفتم از ادبيات عشق انسانی و ادب مربوط به آن بهره گرفتند (در اين زمينه نک: کتاب حدیث عشق در شرق اثر ژان کلود واده). حلاج در برجسته کردن مفهوم عشق الاهی سهم مهمی دارد. او همزمان از ميراث سهل تستري و ميراث مکتب بغداد بهره مند بود. بعد از حلاج، چه مستقيم و چه از طريق مکتب شيرازی تصوف، اين مفهوم به طور گسترده تری در مکتب خراسانی تصوف مورد توجه قرار گرفت. بعدا به ويژه احمد غزالی، عين القضات و روزبهان بقلي به اين سنت ها عنايت بيشتری کردند و تصوف عشقی را بال و پر بيشتری دادند.

زن و عشق در دنیای صادق هدایت
و نقدی تحلیلی و تطبیقی بر داستان بوف کور
نوشته : محمود کیانوش

چه کنم؟

من اگر زبانم آتش،
من اگر ترانه‌هایم
همه شعله‌های سرکش،
چه کنم که یک دل است و همه داغ‌های سوزان:
غمِ خستگان عشق و غمِ کُشتگان نفرت،
غمِ آب‌های هَرز و غمِ باغ‌های سوزان.

تو اگر در این بیابان
غزلی چو آب خواهی،
عجبا که از سرابی
شَطی از شراب خواهی!

محمود کیانوش(شهریور1313 ـ دی 1399)
روحش شاد و یادش گرامی.
@naglemaani