⭕️⭕️






#معرفی کتاب مادر کافی
نویسنده:جو فراست


جو فراست مشهور ترین پرستار بچه در دنیاست و بیشتر از ۲۲ سال است که در زمینه مراقبت از کودکان فعالیت می‌کند.
او چند کتاب نوشته که بسیاری از آن‌ها به فارسی هم ترجمه شده‌اند.
علاوه‌بر این سال‌هاست برنام
ه تلویزیونی  «پرستار عالی» را اجرا می‌کند که در ۴۹ کشور جهان پخش شده است و پرطرفدارترین برنامه تلویزیونی درباره مراقبت از کودکان است.


#او در برنامه‌هایش درباره موضوعات رفتاری کودکان مثل رفتار در جمع، مدیریت زمان غذا، رقابت با خواهر و برادر، کنترل خشم و…

#صحبت می‌کند و همیشه راهکارهای دست اولی را ارائه می‌کند که راهگشای مشکلات پدر و مادرهاست.
#جو فراست ؛ قهرمان تربیت کودک و معروفترین دایه جهان ؛

# مثل هیمشه آماده است که برای خانواده های نیازمند کمک توی خونه هاشون آستین بالا بزنه:
#چه رام کردن کودک ۶ ساله
# پرخاشگر، چه متقاعد کردن کودک ۹ ساله ای به خوردن اولین وعده غذایی گرمش،

#و چه کمک کردن به کودکان خشمگین برای پذیرفتن پدرخوانده جدیدشون.

#جو فراست به طیف وسیعی از مسائل خانوادگی میپردازه.


#از شیفتگی های مدرن نوجوانان مثل اس.ام.اس و جراحی پلاستیک؛ تا جنگ و جدالهای قدیمی با کودکان بدغذا و بدخواب.


#این کتاب شامل موضوعات و سرفصل های زیر است: 

#روش های اصولی مراحل رشد :

از تولد تا 6 ماهگی : آنچه باعث لذت نوزاد شما #میشود ،
# آنچه مادران باید بدانند


6 تا 18 ماهگی
#دندان در آوردن و اقدامات لازم
#، اضطراب جدایی

کودک نوپا
#( 18 ماهگی تا 3 سالگی )
#خصوصیات کودکان نوپا ،
# تعیین حد و حدود و خط قرمزها ،
#چسبیدن کودک نوپا به شما
#، آموزش توالت رفتن و کنترل دفع

#دوران پیش دبستانی


# ( 3 تا 5 سالگی ) : دوست یابی

#ایمنی

#برقراری روال معین و تعیین قوانین : 

#نکات مهم در برنامه ریزی مناسب ،
#آرامش ، قوانین ،
#رفتارهای ممنوع ،
# وقتی دیگران از فرزند شما نگهداری میکنند ، 

#تعیین حد و حدود و خط قرمزها :

#رویه ی مناسب ،
# عشق و احترام ،
#چگونه با کودک خود حرف بزنید
# ( لحن قاطع
# ، لحن تایید ،
# لحن قانع کننده ) ،
#چگونه  کودک را به رعایت نظم و انضباط عادت دهیم ،
#دور کردن ،
#تنبیه
# ( توقیف اسباب بازی
#، پاداش و جایزه
# ، تنبیه سبک بدنی )

#لباس پوشاندن ،
#شستشو و نظافت 

#آموزش توالت رفتن : 

 زمان مناسب برای آموزش
#توالت رفتن ،
#چگونگی آموزش توالت رفتن ،
# کنار گذاشتن لگن ،
# شب ادراری ،
#بی اختیاری در دفع 

تغذیه کودک :

تغذیه شیرخواران
# ، تغذیه شیرخوار با شیر مادر
# ، تغذیه با شیر خشک ،
#چگونه و از چه هنگامی غذای کمکی را آغاز کنید
# ، از شیر گرفتن
#، بهانه گرفتن از غذا 

رفتارها و مهارت های اجتماعی :

#بازی ،
#همبازی شدن با کودک ،
#اسباب بازی ،
نق زدن ،
#خجالتی بودن کودک
# ، ترس ،
# بیرون از خانه
( خرید ،
 مشارکت ، ماشین سواری
# ، روش مشارکت و سرگرم کردن کودک و ...)

#زمان خواب :

#عدم تمایل کودک به خوابیدن
# ، خواب مناسب کودک ،
# خواباندن چندین فرزند
#، کنترل گربه های شبانه ،
# از خواب بیدار شدن در نیمه های شب ،
# به تنهایی نخوابیدن کودک ،
#بیرون آمدن از رختخواب ،
# کابوس های شبانه 

وقت شناسی و اوقات فراغت :

توجه اختصاصی ،

# حسادت کودکان به یکدیگر ،
#بازی کودکان با یکدیگر ،
#دعوای کودکان ،
#زمان اختصاصی برای والدین ،
#تفریح خانوادگی 

و سرفصل ها و نکات مفید دیگری که برای پرورش کودک در سالهای پیش از دبستان بسیار کارآمد است.


#معرفی_کتاب


@yortchi_bosjin_pdf

زبان «ایرانچه‌ای» در سمرقند!

می‌گفت در #سمرقند یک زبان #ایرانچه‌ای هم داریم... پرسیدم منظورت زبان #فارسی است؟
جواب داد: «نه، زبان ما فارسی است، اما آنها ایرانی هستند و ایرانچه‌ای سخن می‌گویند که برای ما فهما نیست»... اول فکر کردم شاید آنها با لهجه‌ء مثلاً به قول تاجیک‌ها، #تهرانی صحبت می‌کنند...
وقتی دید من هنوز حیرانم ادامه داد: «همان‌هایی که با زنجیر و کارد خودشان را زخم می‌زنند». یک دستش را از روی فرمان برداشت و با آن حرکتی شبیه به زنجیرزنی انجام داد.
فیروز گفت: هاااا...منظورش عزاداری بعضی شیعیان است. گفتم: «این را فهمیدم، اما می‌گوید زبانشان فارسی نیست و به ایرانچه‌ای گپ می‌زنند... من این قسمتش را نفهمیدم»!!
پیاده شدیم و او رفت...
به استاد #عبدالوهاب که رسیدم پیش از همه از داستان زبان ایرانچه‌ای پرسیدم و گفتم: «حتماً دربارهء آن تحقیق شده است اما من بار نخست است که می‌شنوم».
گفت: «بله در سمرقند محله‌ای‌است به نام #پنجاب که محلهء ایرانی‌هاست... آنها از ایرانیان #آذری شیعه هستند که سال‌هاست ساکن سمرقندند و زبان خودشان را دارند که با ترکی ازبکی تماماً فرق دارد. چون از ایران آمده‌اند؛ به آنها ایرانچه، و زبانشان را ایرانچه‌ای می‌گویند، #چه در اینجا #پسوند_نسبت است مثل ایرانی...من همین قدر می‌دانم... خواهید شما را بَرَم آنجا»؟
گفتم: «خیلی ممنون مزاحم نمی‌شوم... به دیگر احوالاتمان رسیدیم و بدرود کردیم.
غروب آمدیم هتل و من مشغول نوشتن همین یادداشت شدم ...
دقیقاً به همین جا که رسیدم دلم طاقت نیاورد به فیروز گفتم: فیروز پاشو ! پاشو بریم محله پنجاب... لباس پوشیدیم و یک تاکسی گرفتیم ... راننده سه چهار بار پرسید: «کجای پنجاب کار دارید»؟ و ما سه چهار بار جواب دادیم: «هیچ جایش... برویم ببینیم چه خبر است»؟
پشت یک چهارراه گفت: «پس از #سوئیتفار (چراغ قرمز) پنجاب سر می‌شود»... خیابان‌ها سوت‌وکور بود. از رستوران #حسین‌بابا گذشتیم و کنار مسجد قدیمی محله توقف کردیم و در آن تاریکی، عکس تاری گرفتم... در پیاده‌رو چراغی روشن بود، رفتیم آنجا دو نفر داشتند نرده‌های داروخانه را رنگ می‌کردند پرسیدم: «شما ایرانی هستید»؟ گفتند: «نه! چه در کار»؟
گفتم: «پی ایرانی‌ها می‌گردم»...
با دست به رستوران آن طرف خیابان اشاره کرد و گفت: ‌«اَنَه ایرانی‌ها»!!
رفتم آن طرف خیابان و از نوجوانی که جلو در رستوران نیمه‌باز بود پرسیدم: «شما ایرانی‌هستی»؟ و یک چیزهایی گفتم که از نگاه هاج‌و‌واجش فهمیدم از حرفهایم هیچ سر در نیاورده... حتی فکر کنم کمی هم ترس برش داشت...
فیروز گفت: «یگان موی‌سفید هست که با او گپ زنیم»؟
ما را به داخل دعوت کرد و با دست کسی را نشان داد که در آشپزخانه کار می‌کرد... او هم با حیرت همین طور مات صحبت‌های من شده بود، برایش غریب بودم وقتی که منتظر جوابش شدم پرسید: «ششلیک می‌خواهی»؟
گفتم: «نه فقط برایم با زبان ایرانچه‌ای حرف بزن... مثلاً با همین نوجوان حرف بزن تا من گوش کنم» ...گفت: «این کس ایرانچه‌ای نمی‌داند»... گفتم: «مهم نیست فقط حرف بزن با این دخترچه گپ زنیتان»! گفت: «باشد»... آمد حرف بزند که گفتم: «یک لحظه»! ...و پرسیدم: «اجازت هست از شما نواربرداری کنم»؟
گفت: «میلش»..!
قدری حرف زد و من با گوشی از او فیلم گرفتم... وقتی تمام شد به او گفتم #ساقول! همین را بلد بودم و خداحافظی کردیم و برگشتیم...!

#ازبکستان،
#سمرقند،

#حسن_قریبی
https://t.me/hassangharibi

كتاب #چه كسي از ديوانه ها نمي ترسد؟
همه ی آدم ها دیوانه اند. فقط نوع دیوانگی آن ها فرق می کند. شاید همین حرفم کافی است که دیگران بفهمند که خودم چقدر دیوانه ام. هر چند که دیگران همیشه می ترسند که نکند بهشان بگویند دیوانه اما من ترسی ندارم. حتا از دیوانگی خودم لذت هم می برم. اگر لازم باشد روی کاغذ می نویسم و پایش را امضا هم می کنم. خودم هم آن قدر جسور هستم که وقتی کسی را می بینم که رفتار و حرف هایش شبیه عاقل ها نیست در چشمش زل می زنم و می گویم دیوانه! من هم که فقط منتظر همین حرف ها هستم که قاطی بکنم و دخل طرفم را بیاورم. یک بار هم در مترو با یک زن ولگرد جر و بحث کردم. با موبایلش صحبت می کرد و به طرفش با صدای بلند می گفت که یک شب تا صب چقدر پول می گیرد. من هم عصبانی شدم و با هم جر و بحث کردیم.
@ketabkhaneh2015