گفتگوهای تراثی

تصویر ملاقات با شیطان
حکایت گویند که شخصی از ابلیس التماس کرد که او را ببیند پس وی را برد بر ساحل دریا سریری دید در میان دریا نهاده و ابلیس بر آن نشسته دیوان گرد وی درآمده دیوی درآمد ابلیس گفت چه کردی گفت شخصی را از بام انداختم دیوی دیگر گفت شخصی را فرمودم تا دیگری را بکشت. دیو دیگر گفت در میان زن و شوهر خصومت افکندم تا در میان ایشان جدایی افتاد ابلیس از این سخن خرم شد و در هوا پرید و گرد عالم برآمده باز بر سر تخت خود آمد پرسیدم از وی که این همه شادی چرا؟ گفت در طلاق آفات باشد و مرد و زن در زنا افتند و از آن فرزندهای حرام آید و از فرزند حرام فسادها زاید و خانه‌ها خراب شود و مردم از ایشان در عذاب باشند و من از هیچکس چندان راضی نباشم که از حرامزاده.
( از دستنویس عجایب المخلوقات، موزه والترز به شماره 593)
@aaadab1397farhang

ایستگاه تامل ؛ قدری بیاندیشیم... شاگردی از عابدی پرسید:
تقوا را برایم توصیف کن؟
عابد گفت:
اگر در زمینی که پر از خار و خاشاک بود مجبور به راه رفتن شدی چه می کنی؟
شاگرد گفت:
پیوسته مواظب هستم و با احتیاط راه می روم تا خود را از آسیب حفظ کنم.
عابد گفت:
در دنیا نیز چنین کن ، تقوا همین است.

از گناهان کوچک و بزرگ پرهیز کن و هیچ گناهی را کوچک مشمار
زیرا کوهها با آن عظمت و بزرگی از سنگهای کوچک درست شده اند.

کتاب به سوی بهشت (فضیلت و آثار زیارت امام حسین علیه السلام) مهدی صدری

کسی که خدا خیرش را بخواهد محبت امام حسین علیه السلام و زیارتش را در دلش می اندازد.
اگر مردم ارزش زیارتش را می دانستند، دارایی شان را می فروختند و به زیارتش می شتافتند.
اگر مردم می دانستند که زیارت آن حضرت چه فضیلتی دارد، از خوشحالی می مردند و از حسرت جان می دادند... .
کامل الزیارات

💎♦️💎♦️💎♦️💎
💎♦️💎♦️💎
⤵️⤵️⤵️
⤵️

@yortchi_bosjin_pdf

چه کنیم کیسه اعمالمان، سوراخ نشود؟

آیت‌الله خوشوقت (ره) :

☘️ کسی که اخلاق خوش در خانه دارد مانند کسی است که روزها را روزه دارد و شب‌ها را عبادت کند.

در یک کلام زبان باعث سوراخ کردن کیسه‌ی اعمال است، هر چه اعضا زحمت می‌کشند و جمع می‌شوند یک حرکت زبان کیسه را سوراخ می‌کند!

اگر از زن و فرزند غضبناک شدید باید از مهلکه خارج شوید وگرنه قطعاً زمین خواهید خورد.

شرط دیدن امام زمان تقواست و بس؛ مقداری هم زبان را قرص داشتن است و باید ثابت کنی اختیار زبانت را داری.

فرق عبادت و اطاعت

از خواجه عبدالله انصاری پرسیدند، "عبادت" چیست؟
فرمود: عبادت، خدمت کردن به خلق است.
پرسیدند، چگونه؟
گفت: اگر هر پیشه ای که به آن اشتغال داری رضای خدا و مردم را در نظر داشته باشی این نامش "عبادت" است.

پرسیدند:
پس نماز و روزه و خمس اینها چه هستند؟
گفت: اینها "اطاعت" هستند که باید بنده برای نزدیک شدن به خدا انجام دهد تا انوار حق بگیرد.
🔹🔹🔹

[4]
بند چهارم

آن شخص جُرمی مرتکب شده بود. او را نزد استاندار اموی آورده بودند تا در باره اش حکم صادر کند. مرد ترسیده بود. شنیده بود که از شمشیر اموی ها خون می ریزد. حق داشت. بی محاکمه می کشتند. یک نسبت – درست یا غلط – کافی بود برای این که میر غضب کار را تمام کند.
مرد، ماند که چه عذری بیاورد پیش امیر. ناگهان فکری به ذهنش زد. با خودش گفت: باداباد! می گویم. اگر نتیجه داد که بهتر. و اگر نتیجه نداد، بدتر از این که نمی شود.
گفت: امیر! از عثمان همیشه در قبیلۀ ما به نیکی یاد می شود.
امیر پاسخ داد: چه خوب!
گفت: امیر! در قبیله مان اجازه ندادیم نام علی و حسن و حسین بر پسرانمان بگذارند.
امیر پاسخ داد: چه خوب!
گفت: امیر! در قبیله مان اجازه ندادیم نام فاطمه بر دخترانمان بگذارند.
امیر پاسخ داد: چه خوب!
گفت: امیر! به یکی از افراد قبیلۀ ما گفتند: ازعلی بدگویی کن. او نه تنها از علی بلکه از حسن و حسین هم بد گفت.
امیر گفت: چه خوب! و از جرم او درگذشت.



این روز را به یاد داشتم، ولی راز آن روز را...
امروز فهمیدم. آنجا که مولایم خطاب به آن گروه مطالبی گفت، محض اتمام حجت، باشد که یک نفر هدایت را بپذیرد و از راه شیطان برگردد.
مولایم مهربانانه پرسید: آیا من فرزند علیّ مرتضی نیستم؟ آیا من فرزند فاطمۀ زهرا نیستم؟
کلمات، سنگ را آب می کرد. ولی در دل آنها اثر نکرد که نکرد. با شیطان پیمان بسته بودند.
سلاحها را تیزتر کردند و هلهله ها برآوردند تا صدای سلاحشان را بشنوند نه صدای امامشان را ...

معاویه بن حکم سلمی:
یا رسول الله! کنیز من گوسفندانم را به چرا برده، و یکی مفقود شده. از او پرسیدم چه شده؟ گفت: گرگ او را خورد. عصبانی شدم، کشیده ای به او زدم. رها کردن یک بنده بر عهده من بود. آیا آزادش کنم؟
رسول از کنیز پرسید: خدا کجاست؟ گفت: در آسمان! پرسید: من کیستم؟ گفت رسول خدا. حضرت به حکم گفت آزادش کن.
نتیجه:
همین مقدار در ایمان کافی است.
آزاد کردن یک انسان به خاطر یک اشتباه.
و البته ابن خزیمه این حدیث را آورده تا ثابت کند خدا در آسمان است. [تشبیه و تجسیم)

کانال عکس و خبر قم:
☑️ اگر حوزه نجف را از ما بگیرند، حوزه قم می‌خوابد

🔸آیت‌الله جوادی آملی گفت: در دیدار با اعضای شورای عالی مدیریت [حوزه‌های علمیه] طرح کردم که اگر الان خدایی نکرده خروجی نجف را از ما بگیرند، تمام حوزه‌های علمیه سراسر جهان تشیع خروجی ندارند.
🔸از هزار سال قبل تا عصر کنونی مکاسب شیخ انصاری، کفایه آخوند خراسانی و رسائل از این ها است.
🔸 اگر حوزه نجف را از ما بگیرند حوزه قم و مشهد چه چیز درس می دهند.
🔸 قم کتابی ننوشته که به جای کفایه و رسائل باشد.

و گفت:
گوسفند از آدمی آگاه‌تر است! ا
ز آنکه بانگِ شبان، اورا از چرا کردن باز می‌دارد
و آدمی را سخنِ خدای از مُرادِ خویش باز نمی‌دارد.

✍️ عطار نیشابوری
📗 تذکره‌الاولیاء
🌹

🔸 قحطی، همه جا را گرفته بود . قرصی نان یافت نمی شد. در آن حال، مردی از بنی اسرائیل به کوهی از ریگ در بیابان رسید. پیش خود اندیشید که کاشکی این کوه ریگ، کوه گندم بود و من آن را پیش قومم می بردم و آنان را از رنج گرسنگی می رهاندم.

🔹به شهر بازگشت. پیامبر آن روزگار نزدش آمد و گفت: در بیرون شهر چه دیدی و چه خواستی؟ گفت: کوهی دیدم که از سنگ های خرد (ریگ) انباشته بود. در دلم گذشت که اگر این همه، گندم می بود، همه را صدقه می دادم و قحطی را بر می انداختم .

🔸پیامبر قوم گفت: بر تو بشارت باد که ساعتی پیش، فرشته وحی بر من نازل شد و گفت که خدای تعالی صدقه تو پذیرفت و تو را چندان ثواب داد که اگر تو آن همه گندم می داشتی و به صدقه می دادی، ثواب می داد.

حکایت پارسایان، شادروان رضا بابایی، نقل از کیمیای سعادت غزالی.

@bazmeghodsian

🔸 قحطی، همه جا را گرفته بود . قرصی نان یافت نمی شد. در آن حال، مردی از بنی اسرائیل به کوهی از ریگ در بیابان رسید. پیش خود اندیشید که کاشکی این کوه ریگ، کوه گندم بود و من آن را پیش قومم می بردم و آنان را از رنج گرسنگی می رهاندم.

🔹به شهر بازگشت. پیامبر آن روزگار نزدش آمد و گفت: در بیرون شهر چه دیدی و چه خواستی؟ گفت: کوهی دیدم که از سنگ های خرد (ریگ) انباشته بود. در دلم گذشت که اگر این همه، گندم می بود، همه را صدقه می دادم و قحطی را بر می انداختم .

🔸پیامبر قوم گفت: بر تو بشارت باد که ساعتی پیش، فرشته وحی بر من نازل شد و گفت که خدای تعالی صدقه تو پذیرفت و تو را چندان ثواب داد که اگر تو آن همه گندم می داشتی و به صدقه می دادی، ثواب می داد.

حکایت پارسایان، شادروان رضا بابایی، نقل از کیمیای سعادت غزالی.

@bazmeghodsian