کتابخانه امام حسین عليه السلام

به تزویر پا گرفت (3)

وقتی رسول خاتم و حق روسقید شد
فرزندش از فرات نخورد و شهید شد

نظم جهان و هرچه در آن گشت زیر و رو
وقتی جمال واقعه «قطعُ الورید» شد

مه در محاق رفت و خور از خجلتش خمید
از زیر هرچه سنگ شتکها پدید شد

بر بام هرچه مسجد و معبد، ملائکه
دیدند خط خون که به دیدی ندید شد

هرچه فرشته بود فتاد از فضا به زیر
هر یا کریم ورد دلش «یاشهید» شد

از حمد و از محمد و احمد به یا احد
الواح را به خون قلم «یاوحید» شد

از فکر و ذکر و علم گذشته به درک دل
عین عیان شکست و خدا ناپدید شد

یعنی جنایتی که به تکبیر پا گرفت
تکویر مهر بود به تزویر پا گرفت
@m_sehati

✅ ابتدای کربلا!
 
ابتدای کربلا مدینه نیست،ابتدای کربلا غدیر بود
ابرهای خون فشان کربلا،اشکهای حضرت امیر بود
علیرضا قزوه

ابتدای کربلا غدیرنیست،کربلا زلحظه وجود بود

ابرهای خون فشان  نینوا،اشکهای حضرت ودود بود

قبل از مسیح و نوح و دانیال، این حکایتی است دور،کربلا

آن سپیده دم که کینه ها،بر برادران دهان گشود، بود

 گر چه ماتم است و آتش و عطش،این همه پلی برای گریه نیست

از شعر و عاشقی در این جهان،کربلا هر آنچه هست و بود، بود

کربلا خجالتی است پر گناه، در شبی که ما هیچ ،ما نگاه

در شبی که از دریغ و خشم وشرم، صورت ستارگان کبود بود

سیلی همیشه ای است کربلا ،تازیانه ای عمیق و دردناک

آن چه را که آن زمانه پلشت،در وجود آدمی نبود ،بود

کربلا پس از هبوط آدمی،  زآن دیار نازنین به این مغاک

فرصت دوباره مراجعت، بخت با شکوه یک صعود بود

... بعد ازآن همیشه روح کودکی، در شبانه فرات دیده شد

این همان کبوتری که با حسین علیه السلام ،تیر در گلو به خون غنود بود

بعد از آن،در آن دیار بی صفت، عقده و حقارت و رکود بود

معنی سپیدها سیاهی و،معنی فرازها فرود بود

ابتدای کربلا غدیر نیست،ابتدا همان شروع خلقت است

کربلا ستیز با خود و جهان،کربلا هر آن چه هست و بود ،بود
محمد حسین جعفریان
با سپاس از جناب آقای دکتر افتخاری🙏💐

 🆔 @ihlib

به تزویر پا گرفت (3)

وقتی رسول خاتم و حق روسقید شد
فرزندش از فرات نخورد و شهید شد

نظم جهان و هرچه در آن گشت زیر و رو
وقتی جمال واقعه «قطعُ الورید» شد

مه در محاق رفت و خور از خجلتش خمید
از زیر هرچه سنگ شتکها پدید شد

بر بام هرچه مسجد و معبد، ملائکه
دیدند خط خون که به دیدی ندید شد

هرچه فرشته بود فتاد از فضا به زیر
هر یا کریم ورد دلش «یاشهید» شد

از حمد و از محمد و احمد به یا احد
الواح را به خون قلم «یاوحید» شد

از فکر و ذکر و علم گذشته به درک دل
عین عیان شکست و خدا ناپدید شد

یعنی جنایتی که به تکبیر پا گرفت
تکویر مهر بود به تزویر پا گرفت
@m_sehati

زندگی چیز دیگری شده است،
تا به نامت رسیده ایم حسین !
عشق سوغاتِ کربلاست اگر
مزه اش را چشیده ایم حسین !

هر دلی را به دلبری دادند ،
هر سری را به سَروری دادند
ما که هر وقت گفته ایم خدا ،
از خدایت شنیده ایم : حسین !

از خدایت شنیده ایم که گفت :
نقش ها ما کشیده ایم اما
" اَحسنُ الخالِقین " از آن روییم
که تو را آفریده ایم حسین !

زینت شانه های پیغمبر !
تا شنیدیم ساعت آخر :
دل چگونه بریدی از اکبر ،
دل از عالم بریده ایم حسین !

این عَلَم ها و این علامت ها
این چنین بی دلیل خم نشدند
همه ی ما شریک غم های
خواهری قد خمیده ایم حسین !

تن بی دست مانده ی سقا
دیده ای ، وای از دلت آقا !
در عوض ما کنار هر آبی
عکس دستی کشیده ایم حسین !

بین شرم نگاه عباس و
آن دل نازک شما چه گذشت ؟
از حرم تا حرم نفهمیدیم
ما که هر چه دویده ایم حسین !

روضه های مدینه می خوانیم
اول کربلا و می دانیم
از دعاهای مادرت بوده
که به این جا رسیده ایم حسین !
✋
✍قاسم صرافان

رسم است هر که داغ جوان ديد، دوستان
رأفت برند حالت آن داغديده را

يک دوست زير بازوي او گيرد از وفا
وان يک ز چهره پاک کند اشک ديده را

آن ديگري برو بفشاند گلاب و شهد
تا تقويت کند دل محنت رسيده را

جمع دگر براي تسلاي او دهند
شرح سياهکاري چرخ خميده را

القصه هر کسي به طريقي ز روي مهر
تسکين دهد مصيبت بر او رسيده را

آيا که داد تسليت خاطر حسين
چون ديد نعش اکبر در خون تپيده را؟

آيا که غمگساري و انده بري نمود
ليلاي داغديده‏ي زحمت کشيده را؟

بعد از پسر، دل پدر آماج تير شد
آتش زدند لانه‏ي مرغ پريده را...



سرگشته بانوان وسط آتش خيام
چون در ميان آب، نقوش ستاره‏ ها

اطفال خردسال، ز اطراف خيمه‏ ها
هر سو دوان چو از دل آتش، شراره‏ ها

غير از جگر که دسترس اشقيا نبود
چيزي نماند در بر ايشان ز پاره ‏ها

انگشت رفت در سر انگشتري به باد
شد گوشها دريده پي گوشواره‏ ها

سبط شهي که نام همايون او برند
هر صبح و ظهر و شام فراز مناره‏ ها

در خاک و خون فتاده و تازند بر تنش
با نعلها که ناله برآمد ز خاره ‏ها

روایت ایرج میرزا از عاشورای حضرت حسین علیه السلام

درس اوّل
(7)
گفت اى بشر به هر كه رسد اين نداى ما
يا هر كه خواست ناله كند با نواى ما،
يا هر سرى كه در سر سوداى عشق ماست
يا هر كه خواست نوحه كند تا براى ما،
بايد زِ هر چه هست به جز او شود رها
» بيگانه بايد از دو جهان آشناى ما«
تنها به گريه كه نشود كارها درست
باشد چه اشك خوب بُوَد در رثاى ما
در جنگ ما شكست نخورديم تا كسى
بر ما تأسّف آورد اندر عزاى ما
يا لَلْأسف كسى كه به ذلّت ستمكش است
خود را خيال مى‏كند او هم‏صداى ما؟!
هركس ستم‏پذير شود خود ستمگر است
اين درس اوّل است دهد كربلاى ما
با خون خود كه دفتر دل را رقم زديم
در قلّه بلند شرافت، عَلَم زديم
م. صحتی سردرودی

@m_sehati

کیست حق را و پیمبر را ولی؟
آن حسن سیرت، حسین بن علی
آفتاب آسمان معرفت
آن محمّد صورت و حیدر صفت
نُه فلک را تا ابد مخدوم بود
زان که او سلطان ده معصوم بود
قرَّة العین امام مجتبی
شاهد زهرا، شهید کربلا
تشنه، او را دشنه آغشته به خون
نیم کشته گشته، سرگشته به خون
آن چنان سر خود که بُرَّد بیدریغ؟
کافتاب از درد آن شد زیر میغ
گیسوی او تا به خون آلوده شد
خون گردون از شفق پالوده شد
کی کنند این کافران با این همه
کو محمّد؟ کو علی؟ کو فاطمه؟
صد هزاران جان پاک انبیا
صف زده بینم به خاک کربلا
در تموز کربلا، تشنه جگر
سربریدندنش، چه باشد زین بتر؟
با جگر گوشه ی پیمبر این کنند
وانگهی دعوی داد و دین کنند!
کفرم آید، هر که این را دین شمرد
قطع باد از بن، زفانی کاین شمرد
 هر که در رویی چنین، آورد تیغ
لعنتم از حق بدو آید دریغ
کاشکی ـ ای من سگ هندوی او
کمترین سگ بودمی در کوی او
یا در آن تشویر، آبی گشتمی
در جگر او را شرابی گشتمی

مصیبت نامه
عطار نیشابوری

❓یک نفر بود می گفت اربعین قیامت است،ازدحام است،نمی شود زیارت بکنی...

🤔و من با خود فکر می کردم کسانی که قیامت به سمت حسین(ع) می روند بی گمان اهل بهشتند
اگر قیامت هم به ما اجازه بدهند به سمت حسین(ع)حرکت کنیم بهشت را حسینیه می کنیم
🌹کاش قیامتمان اربعین باشد و اربعینمان قیامت🌹

❓یک نفر بود می گفت اربعین را به یک پیاده روی زنانه تبدیل نکنید،شکوه اربعین به یک حرکت مردانه است

🤔و من با خود فکر می کردم حرکت اربعین به دست زنانی جاری شد که مردانه حرکت کردند و مردانه شکوه حسین را در دل اربعین برافراشتند
🌹اربعین حرکت انسان به سمت انسان است فارغ از جنسیت و سن و رنگ و...🌹

❓یک نفر بود می گفت اربعین همین جاست اربعین در خانه های فقراست بروید آنجا موکب بزنید

🤔و من با خود فکر می کردم فقرا خانه هایشان را به عشق حسین رها می کنند و می روند کربلا تا پرچم اربعین را به پا کنند چگونه اربعین درخانه های فقراست؟

❓یک نفر می گفت اسرای کربلا با اسب به کربلا بازگشتند پیاده نروید ، عصر تکنولوژی ست!

🤔و من با خود فکر می کردم یا از کربلا پیاده می روی تا حسین (ع) را در کوفه و شام زنده کنی یا باید پیاده به کربلا برگردی تا حسین (ع) را درقلبت زنده کنی ،با این پیاده رفتن هاست که گستره حسین(ع) قدم قدم عالم را فرامی گیرد
برای ما که سوار دنیا شده ایم و از حسین (ع)فاصله گرفته ایم لازم است تا پیاده شویم و قدم به قدم به اصل خویش باز گردیم
🌹عشق حسین قلب هارا آرام فتح می کند🌹

❓یک نفر می گفت عراق یک روز دشمن ما بود نروید خون شهیدان پایمال نشود

🤔و من با خود فکر می کنم خون کدام شهید پایمال می شود همان که پشت لباسش می نوشت اللهم الرزقنا کربلا؟ما را به عراق چه کار؟ما در این خاک یک عزیز دردانه گذاشته ایم و به عشق او پا و دست و سر می دهیم و می رویم تا جگر گوشه مان را ببینیم

❓یک نفر بود می گفت عراق یک کشور در حال جنگ است و ضعیف است و این هزینه ها برای یک کشور جنگ زده روا نیست...

🤔من با خود فکر می کنم چه کسی این کشور جنگ زده را مجبور می کند هزینه کند ؟
عراق از اربعین قدرت می گیرد عراق با نیروی حسین است که هرسال قوی تر می درخشد عراقی ها فهمیده اند حسین(ع) یک قدمشان را هزار قدم جبران می کند
🌹حسین(ع)زیر دِین هیچ کس نمی ماند🌹

❓یک نفر می گفت پیاده روی اربعین را حکومتی ها ساختند...

🤔و من با خود فکر می کنم زینب(س)به کدام حکومت متصل بود که از شام تا کربلا را پیاده آمد
جابر بن عبدالله انصاری اهل کدام حکومت بود که پیرمرد مجبور بود پیاده به سمت حسین بشتابد
علمای بزرگ شیعه،مردانی که اسمشان کافیست برای استناد،وابسته به کدام حکومت بودند که راه می افتادند پیاده،شبانه،از نخلستان ها پنهانی خود را به حسین (ع)می رساندند
راست می گویند اربعین یک حرکت حکومتی ست و آن هم حکومت حسین (ع)است که زن و مرد و پیر و جوان را از سرتاسر دنیا جمع می کند و به کربلا می رساند

خیلی ها خیلی چیز ها می گویند ...
بگذار بگویند این ها یا نمک گیر نشده اند یا اهل نمک خوردن و نمک دان شکستن هستند ...
🌹تا مقصدتان اباعبدالله است در راهتان شک نکنید🌹
@A3mannevesht

....گفت حسین

از ازل درطلبت چشم ترم گفت حسین
هر کجا بال زدم بال و پرم گفت حسین

مادرم داد به من شیر محبت اما
من حسینی شدم ازبس پدرم گفت حسین

شیره ی مهر تو خون شد به رگم شد جاری
خون دل اشک شد و در نظرم گفت حسین

تا گل نام تو وا شد به لبم باز پدر
گفت شکر تو خدایا پسرم گفت حسین

هرچه دارم همه ازلطف پدر بود که او
عوض قصه به بالین سرم گفت حسین

این عجب نیست که یک بنده برد نام تو را
که خدای ازل دادگرم گفت حسین

تیغها نوحه ی خون ازلبشان جاری شد
تا در آن لحظه که بانوی حرم گفت حسین

گفتم ای عشق مرا دست نیاز است دراز
طلب خویش به نزد که برم گفت حسین

@deabelnews

غیر از تو را زبان من املا نمی کند
جزگفتن از تو را قلم انشا نمی کند
شاعر تو را نوشته و حاشا نمی کند
جز در سرودن از تو زبان وا نمی کند

در دفتری که صحبت از آیینه می شود
هر کس نگفته از تو حسینی نمی شود

آدم ابوالبشر شده اما حسین نیست
از او خلیل سر شده اما حسین نیست
موسی پیامبر شده اما حسین نیست
عیسی گزیده تر شده اما حسین نیست

در جان محمد است که با او برابر است
آری حسین بوده که جان پیمبر است

گیرم پیمبر است که فرقی نمی کنند
همتای حیدر است که فرقی نمی کنند
زهرای اطهر است که فرقی نمی کنند
مثل برادر است که فرقی نمی کنند

فرقی نمی کنند و مرا شور در سر است
آخر حسین فاطمه یک چیز دیگر است

بین حسین و شیعه صمیمیت است و بس
همراهی حسین به سنخیت است و بس
شیعه به یک مرام و به یک نیت است و بس
اسلام بی حسین مسیحیت است و بس

اسلام ما که ثبت شده با شهادتین
کامل نمی شود مگر از ذکر یا حسین

در دین ما خدا یکی و مصطفی یکی است
احمد یکی است پس به یقین مرتضی یکی است
حیدر یکی و حضرت خیرالنسا یکی است
زهرا یکی است پس حسن مجتبی یکی است

این جمع بی حسین که معنا نمی گرفت
یعنی اگر نبود کسا پا نمی گرفت

غیر از خدا نبود و حسین آفریده شد
ارض و سما نبود و حسین آفریده شد
جز کربلا نبود و حسین آفریده شد
قالو بلی نبود و حسین آفریده شد

قالو بلای ما به الست از حسین بود
اصلا هرآنچه بوده و هست از حسین بود

بی اشک ، خاکِ خلقتمان گِل نمی شود
تنها مجسمه است دل و دل نمی شود
دل بی حسین این همه قابل نمی شود
انسان بی حسین که کامل نمی شود

غیر از حسین را به دل خویش حک نکن
ما از اضافه ی گل اوییم ، شک نکن

ای معنی نهفته ی در هل اتی حسین
ان الذین آمنوی سوره ها حسین
حتی خدا برای تو شد خونبها حسین
ماییم و حسرت حرم کربلا حسین

از ما بگیر این همه درد فراق را
اما نگیر از دل ما اشتیاق را

🌺*ولادت با سعادت حضرت امام حسین علیه السلام بر شما عاشقان تبریک و تهنیت باد*🌺

جز با زلال نور الهی نسب نداشت ...
ذکری به غیر نام علی روی لب نداشت

دردی به غیر غربت شاه عرب نداشت
هرگز کسی شبیه به این زن، ادب نداشت

آماده کرده بود سپر های خویش را
تعلیم داده بود پسر های خویش را

تا پاسدار خیمه‌ی آل عبا شوند ...
با راه و رسم عشق و جنون آشنا شوند

هم داستان ماه ترین ماه ها شوند
مردان پاکباخته‌ی کربلا شوند

ام البنین که چار یل بی قرینه داشت
تنها مدال عشق علی را به سینه داشت

بانوی خانه ای است که هم ایلیایی‌اند
هم پای تا به سر همگی مصطفی‌اند

اهل مدینه‌اند ولی کربلایی‌اند
از نسل کوثرند، سراپا خدایی‌اند

عمریست دل به ساحت خورشید داده است
سرمایه اش محبت این خانواده است

تا روز حشر مکتب او، مکتب علیست
لب وا نکرد و دید که جان بر لب علیست

او آشنای تاب و تب هر شب علیست
با افتخار، خادمه ی زینب علیست

بر سفره‌ای که داشت فقط آب و نان جو
لبریز بود از می “اِیّـاکَ نـَعْبُدو ... “

سر مست بود از خم “اِیّاکَ نَسْتَعین”
بی شک رسیده بود به سرمنزل یقین

ام البنین چه کرد زمانی که شاه دین
یعنی عزیز فاطمه افتاد بر زمین ...

با اینکه بعد روز دهم یک پسر نداشت
یک لحظه از حسین و حسن دست بر نداشت

آغاز روضه بود نظر کردنش به آب
شرمنده بود مثل ابالفضل از رباب

مثل رباب ماند پس از آن در آفتاب
ای کاش رفته بود علی اصغرش به خواب

هرچند مثل حضرت زینب صبور شد
آنقدر گریه کرد از این غم که کور شد

الحق که جایگاه علی را شناخته
در کوره‌ی محبتِ مولا گداخته

هرگز به زرق و برق جهان دل نباخته
با نان خشک و خالی این خانه ساخته

ما تشنه‌ایم تشنه‌ی لحن حماسیش
صد مرحبا به این همه زهرا شناسیش

از راه دور، محو تماشای کربلا است
دلواپس عمیق ترین جای کربلا است

آموزگار حضرت سقای کربلا است
او ماد شهید ترین های کربلا است

این زن که خاک را به نظر کیمیا کند
آیا شود که روزی ما کربلا کند