Forwarded From فطرس مدیا
#نوحه و #مصیبت خوانی
در هزار سال پیش
دکتر #حسن_انصاری محقق #دانشگاه #پرینستون #آمریکا با تفحص از متن #نسخه‌های_خطی در #یمن ، متن 7 قطعه مرثیۀ حسینی که در #بیهق (منطقه‌ای در خراسان بزرگِ قدیم) طی سالهای 400 تا 499 هجری قمری، سرایش شده است را بدست آورده است
در این اسناد، قطعاتِ این مرثیه از #کتاب_خطی "سفينة العلوم" تأليف دانشمند #معتزلی حنفی/ زيدی اواخر سده پنجم قمری نقل ‌شده‌است.
در این کتاب، حاکم جشمی چند قطعه از اشعارِ #فارسی را نقل کرده که از مضمون و سبک آن پيداست که در مجالس حسينی در بيهق آن روزگار، مصيبت خوانی زمزمه می‌شده است
نمونه‌ایی از اشعار در قطعات مختلف این مرثیه‌ی کهن:
امامِ جهان ناتوان گشته بود / سراسر به خونِ تر آغشته بود
چو بفتاد مهرِ منوّر ز پای / تو گفتی که شهر اندر آمد ز جای
.
امامِ جهان چون چنان ديد نور / بجوشيد مردِ صبورِ وقور
بیالود بر رخ عقيق يمن / بر آن نازنین سرفرازِ زَمَن
.
چو زينب گذر کرد بر کشتگان / بر آن پاک‌دينان و آزادگان، 
غريوان همی‌گفت: يا ويلتاه! / إلی الله شکوای من، محنتاه! ‌
این اسناد گواه ارادت دیرینۀ ایرانیان به ساحت مقدس حضرت اباعبدالله الحسین(ع) است.

#روضه #عراق #عزا #اربعین #حسین #فطرس #فطرس مدیا #بلوط #شجره_طیبه #شجره #قاجار #صفویه
#کربلایی #مداحی #قدیمی
@fotrosmediatv
@fotrosmediatv
@fotrosmediatv
Forwarded From فطرس مدیا
#نوحه و #مصیبت خوانی
در هزار سال پیش
دکتر #حسن_انصاری محقق #دانشگاه #پرینستون #آمریکا با تفحص از متن #نسخه‌های_خطی در #یمن ، متن 7 قطعه مرثیۀ حسینی که در #بیهق (منطقه‌ای در خراسان بزرگِ قدیم) طی سالهای 400 تا 499 هجری قمری، سرایش شده است را بدست آورده است
در این اسناد، قطعاتِ این مرثیه از #کتاب_خطی "سفينة العلوم" تأليف دانشمند #معتزلی حنفی/ زيدی اواخر سده پنجم قمری نقل ‌شده‌است.
در این کتاب، حاکم جشمی چند قطعه از اشعارِ #فارسی را نقل کرده که از مضمون و سبک آن پيداست که در مجالس حسينی در بيهق آن روزگار، مصيبت خوانی زمزمه می‌شده است
نمونه‌ایی از اشعار در قطعات مختلف این مرثیه‌ی کهن:
امامِ جهان ناتوان گشته بود / سراسر به خونِ تر آغشته بود
چو بفتاد مهرِ منوّر ز پای / تو گفتی که شهر اندر آمد ز جای
.
امامِ جهان چون چنان ديد نور / بجوشيد مردِ صبورِ وقور
بیالود بر رخ عقيق يمن / بر آن نازنین سرفرازِ زَمَن
.
چو زينب گذر کرد بر کشتگان / بر آن پاک‌دينان و آزادگان، 
غريوان همی‌گفت: يا ويلتاه! / إلی الله شکوای من، محنتاه! ‌
این اسناد گواه ارادت دیرینۀ ایرانیان به ساحت مقدس حضرت اباعبدالله الحسین(ع) است.

#روضه #عراق #عزا #اربعین #حسین #فطرس #فطرس مدیا #بلوط #شجره_طیبه #شجره #قاجار #صفویه
#کربلایی #مداحی #قدیمی
@fotrosmediatv
@fotrosmediatv
@fotrosmediatv
Forwarded From مطالعات شیعه در غرب
✳️ #سمینار_بین_المللی_شیعه_پژوهی در موسسه مطالعات عالی #پرینستون (آمریکا/ نیوجرسی)

۷ - ۱۰ دسامبر ۲۰۱۷

بخش اول

در این سمینار اندیشمندان و اساتید دانشگاههای آمریکا، اروپا و آسیا که در حوزه شیعه به انجام تحقیقات مشغولند گردهم آمده اند تا در کنار گفتگوهای علمی نتایج تحقیقات خود را به اشتراک بگذارند. این اولین سمینار شیعه پژوهی مرکز مطالعات عالی پرینستون است و طبق گفته برگزار کنندگان: دکتر سابینا اشمیتکه و دکتر حسن انصاری امید تداوم آن نیز هست.
مطالعات شیعی برخلاف مطالعات اسلامی در وجه عام آن، گرایشی به نسبت جدید الوجود است. از همین روست که هنوز کرسی های مستقل این مطالعات در دانشگاههای اروپا و آمریکا جز تعداد معدودی وجود ندارند.
شرکت کنندگان در این سمینار تحقیقات خود را در حوزه های متفاوتی از قبیل: مطالعات زیدی، نصیری، اسماعیلیه و شیعه و در موضوعات تاریخی، فقهی، فلسفی-عرفانی، اسنادی و مانند آن ارایه می دهند.
مشتاق آساتریان از دانشگاه کلگری کانادا نخستین ارایه دهنده ای بود که پس از سخنان برگزار کنندگان سخنان خود را از طریق ویدیو کنفرانس ارایه داد. عنوان گفتار وی مباحثات شیخی نصیری در دوره میانه و مطالعات غربی نصیریه بود. وی در این سخنان با اشاره به متن به تنوع اندیشه های درون نصیری اشاره کرد.
سمر ترابلسی از دانشگاه کارولینای شمالی به گذشته، حال و أینده مطالعات دروزی پرداخت.
پس از وی دکتر شفیق ویرانی استاد برجسته مطالعات اسماعیلیه در دانشگاه تورنتو مطالعه میدانی خود با عنوان «پیرسبزعلی و منابع از دست رفته تاریخ اسماعیلی» پرداخت.
خانم دکتر جو-آن گراس از کالج نیوجرسی منابع اسنادی اسماعیله در بدخشان را مورد بررسی قرار داد.
سخنران بعدی جلسه اول این سمینار دکتر متیو ملوین کوشکی از دانشگاه کارولینای جنوبی بود که با موضوع «امام دوستی صاحبان علوم غریبه در دوران تیموری/ صفوی ایران» به موضوع علوم غریبه و نقش آن در ساختار و شکل دهی به دولت و قدرت های شیعی پرداخت. در نظر وی علوم غریبه اساسا با امام دوستی ربط دارد. امام علی ع به عنوان مظهر علم مخصوصا علم ریاضی است و استاد مسلط علوم غریبه با «علوم» کار می کند. قدرت امام را در ساحت های مختلف به کار می گیرد. حتی در نظر وی شیعه شدن ایران در دوران صفوی محصول علوم غریبه و استفاده از همین قدرت معنوی امام توسط صاحبان این علوم بوده است. وی احتمالا جزو معدود افرادی است که در آکادمی غربی به طور تخصصی به این حوزه از مطالعات می پردازد.
یاکوف لو از دانشگاه بارالان سخنران بعدی نشست نخست بود که گفتار خود را با عنوان «بی نظیری دولت فاطمی» ارایه داد. او در این سخنان به نحوه متقاعد و همراه ساختن مسیحیان، یهودیان و سنیان در مصر توسط دولت فاطمی پرداخت.
در پایان ارایه های نشست نخست حاضران و ارایه کنندگان حدود دو ساعت به بحث درباره مباحث ارایه شده پرداختند و این برنامه در پایان هر پنل به همین نحو برگزار شد.
***
جلسه بعد از ظهر روز نخست با سخنان سروش دباغ از دانشگاه تورنتو با عنوان «اصلاح دینی در ایران معاصر: میراث شیعی» آغاز شد. سخنران در این گفتار به بررسی گفتمان عبدالکریم سروش و مجتهد شبستری در اصلاح دینی در ایران معاصر پرداخت و به آینده این مقولات نیز نظری افکند.
پس از وی آن رگوغ از دانشگاه کپنهاک مطالعات و یافته های خود درباره کاغذهای نسخ خطی با عنوان «میانه خط ها: درباره تاریخ برگه های نسخ خطی قدیمی در مجموعه گلاسر برلین» را ارایه کرد و با بررسی های آماری نشان داد که نحوه حرکت و تولید کاغذ در قرون ۱۵ میلادی به بعد چگونه بوده است. وی در این کار نشان های درون کاغذ ها را مورد مطالعه قرار داده بود.
برینکلی مسیک Brinkley Messick از دانشگاه کلمبیا پس از وی با موضوع «حکومت امامان و قضاوت شرعی در یمن قرن بیستم» پرداخت. وی در این گفتار با مطالعه احکام برجای مانده از محاکم سنتی همچنین به مقوله نوع ارتباط قاضی با امام در سنت زیدی قرن بیستم پرداخت. وی که سالها در یمن به مطالعه میدانی پرداخته بود از وضعیت کنونی این کشور و حمله همسایگانش بدان ابراز ناخشنودی کرد.
«از کوفه تا یمن و بغداد: تکامل مجادلات زیدی درباب امامت» عنوان گفتار بعدی این نشست بود که توسط نبیل حسین از دانشگاه میامی ارایه شد.
دبورا تور از دانشگاه نوتردام (آمریکا) سخنران بعدی بود که گفتاری مجادله آمیز با عنوان «جدایی راههای میان شیعه علی و شیعه عباسی در نهضت عباسی » پرداخت.
سخنرانی اولریش مارزوخ از آکادمی علوم و انسانیات گوتینگن آلمان در موضوع فرهنگ بصری شیعیان دوازده امامی ایران در دوران قاجار آخرین سخنرانی بخش دوم روز نخست بود که وی در آن نمادهای دینی شیعیان و مقولات هنری نمونه های نقاشی های بر روی کاشی را مورد تدقیق قرار داد.
سیدامیرحسین اصغری

✅🔹عضویت در 👈👈👈

#مطالعات_شیعه_در_غرب

@studiesofshia
Forwarded From مطالعات شیعه در غرب
#مقاله
@studiesofshia
✳️ تاریخ گزاری ویراست های داستان کربلا
✳️ Dating versions of the Karbalāʾ story

🔹تورستن هیلن از دانشگاه دالارنا سوئد
🔹 Torsten Hylén
🔸#سمینار_بین_المللی_شیعه_پژوهی در موسسه مطالعات عالی #پرینستون (آمریکا/ نیوجرسی)
🔸Conference: “Shii Studies: The State of the Art,” International Conference held at the Institute for Advanced Study, Princeton NJ (December 7‐9, 2017), At Institute for Advanced Study, Princeton NJ

🔺Abstract
Despite its importance for Shīʿites and other Muslims, the story of the death of Ḥusayn b. ʿAlī at Karbala in 61/680 is clearly under-researched. So, for example, except for Borrut (2015) hardly any of the previous studies made have compared different versions of the story and attempted to set a relative date to them. Such a study is necessary in order to map the development of the Karbalāʾ story and the image of Ḥusayn in the emergence of Shīʿite ideology. In this paper I will discuss the relative date of two important versions of the Karbala story related by Ṭabarī: one, relatively short and lacking in detail, is ascribed to Imam al-Bāqir (d. 114/732); the other, much longer and more detailed, is compiled by Abū Mikhnaf (d. 157/774). Studies in other fields, such as “historical Jesus-studies,” have shown that brevity and lack of details is not a certain criterion for old age of a version of a story; in order to ascertain the relative age of two versions, detailed studies have to be made and conclusions drawn from case to case. By comparing three passages in the two versions of the Karbalāʾ story: Ḥusayn’s encounter with al-Ḥurr; Ḥusayn’s attempt to negotiate with the enemy; and the killing of Ḥusayn’s baby boy, I hope to demonstrate that the version ascribed to al-Bāqir is indeed the older of the two, although its authorship cannot be established with certainty. I will also share some thoughts about the historicity of the events described in the three passages analyzed.
https://telegram.me/studiesofshia/1081
#مطالعات_شیعه_در_غرب
@studiesofshia
Forwarded From مطالعات شیعه در غرب
#مقاله
@studiesofshia
✳️ تاریخ گزاری ویراست های داستان کربلا
✳️ Dating versions of the Karbalāʾ story

🔹تورستن هیلن از دانشگاه دالارنا سوئد
🔹 Torsten Hylén
🔸#سمینار_بین_المللی_شیعه_پژوهی در موسسه مطالعات عالی #پرینستون (آمریکا/ نیوجرسی)
🔸Conference: “Shii Studies: The State of the Art,” International Conference held at the Institute for Advanced Study, Princeton NJ (December 7‐9, 2017), At Institute for Advanced Study, Princeton NJ

🔺Abstract
Despite its importance for Shīʿites and other Muslims, the story of the death of Ḥusayn b. ʿAlī at Karbala in 61/680 is clearly under-researched. So, for example, except for Borrut (2015) hardly any of the previous studies made have compared different versions of the story and attempted to set a relative date to them. Such a study is necessary in order to map the development of the Karbalāʾ story and the image of Ḥusayn in the emergence of Shīʿite ideology. In this paper I will discuss the relative date of two important versions of the Karbala story related by Ṭabarī: one, relatively short and lacking in detail, is ascribed to Imam al-Bāqir (d. 114/732); the other, much longer and more detailed, is compiled by Abū Mikhnaf (d. 157/774). Studies in other fields, such as “historical Jesus-studies,” have shown that brevity and lack of details is not a certain criterion for old age of a version of a story; in order to ascertain the relative age of two versions, detailed studies have to be made and conclusions drawn from case to case. By comparing three passages in the two versions of the Karbalāʾ story: Ḥusayn’s encounter with al-Ḥurr; Ḥusayn’s attempt to negotiate with the enemy; and the killing of Ḥusayn’s baby boy, I hope to demonstrate that the version ascribed to al-Bāqir is indeed the older of the two, although its authorship cannot be established with certainty. I will also share some thoughts about the historicity of the events described in the three passages analyzed.
https://telegram.me/studiesofshia/1081
#مطالعات_شیعه_در_غرب
@studiesofshia
Forwarded From مطالعات شیعه در غرب
#مقاله

✳️ تاریخ گزاری ویراست های داستان کربلا

🔹تورستن هیلن Torsten Hylén از دانشگاه دالارنا سوئد

🔸#سمینار_بین_المللی_شیعه_پژوهی در موسسه مطالعات عالی #پرینستون (آمریکا/ نیوجرسی)

✳️ Dating versions of the Karbalāʾ story

🔹Torsten Hylen

🔸Conference: “Shii Studies: The State of the Art,” International Conference held at the Institute for Advanced Study, Princeton NJ (December 7‐9, 2017), At Institute for Advanced Study, Princeton NJ

🔺Abstract

Despite its importance for Shīʿites and other Muslims, the story of the death of Ḥusayn b. ʿAlī at Karbala in 61/680 is clearly under-researched. So, for example, except for Borrut (2015) hardly any of the previous studies made have compared different versions of the story and attempted to set a relative date to them. Such a study is necessary in order to map the development of the Karbalāʾ story and the image of Ḥusayn in the emergence of Shīʿite ideology. In this paper I will discuss the relative date of two important versions of the Karbala story related by Ṭabarī: one, relatively short and lacking in detail, is ascribed to Imam al-Bāqir (d. 114/732); the other, much longer and more detailed, is compiled by Abū Mikhnaf (d. 157/774). Studies in other fields, such as “historical Jesus-studies,” have shown that brevity and lack of details is not a certain criterion for old age of a version of a story; in order to ascertain the relative age of two versions, detailed studies have to be made and conclusions drawn from case to case. By comparing three passages in the two versions of the Karbalāʾ story: Ḥusayn’s encounter with al-Ḥurr; Ḥusayn’s attempt to negotiate with the enemy; and the killing of Ḥusayn’s baby boy, I hope to demonstrate that the version ascribed to al-Bāqir is indeed the older of the two, although its authorship cannot be established with certainty. I will also share some thoughts about the historicity of the events described in the three passages analyzed.

https://telegram.me/studiesofshia/238

✅ مطالب بیشتر👇👇👇

#کانال
https://t.me/joinchat/AAAAAEbyDPJj5uktBOJR7A

#گروه
https://t.me/joinchat/BHCLmEnNIvdlBgP7cfriow