کتابخانه امام حسین عليه السلام

#حضرت_زینب_سلام_الله_علیها
#شعر
#غلامرضا_سازگار

ای مــادر پیـامبـران در مقــامِ صبر
تا حشر، صابـران جهـان را امـامِ صبر

تو افتخار اشرف اولاد آدمی
اخت الحسین، عمّهء سادات عالمی

ذات خدای لم یزلی می شناسدت
زهرا، حسن، حسین، علی، می شناسدت

تو کیستی فروغ چراغ هدایتی
تو در مقام صبر و رضا فوق آیتی

حتی نماز فخر کند بر سجود تو
ای پنج تن خلاصه شـده در وجـود تو

علم لَدنّی تو گواه کمال توست
یاد آور حقیقت زهرا جلال توست

وصف تو در کتاب خداوند عالم است
مدح تو کار شخصِ رسول مکرّم است

بیـن دو آفتــاب ولایــت ستــاره‌ای
درچشـم اهل‌بیت، حسین دوبـاره‌ای

عباس اگرچه هست گرامی برادرت
حاشا که بی اجازه نشیند به محضرت

ای پاسدار خون شهیدان کربلا
ای قهرمان عرصه میدان کربلا

در گفتن ثنای تو طول زمان کم است
بر چون تو شیرزن لقب قهرمان کم است

از کودکی نماز شب روح پرورت
یاد آور نوافل شبهای مادرت

زهـراست کوثر نبـی و کوثرش تویی
شهر شهادت است حسین و درش تویی

بسیار زن که صابر و نستوه بوده است
کی مثل تو رایت جمیلا سروده است

کـردی نثـار خون خـدا اشک دیده را
دادی بـه مــا پیــام گلـوی بریـده را

بر جـای‌جـای تیر و سنان بوسه‌هـا زدی
در آن میان رسـول خـدا را صدا زدی

گفتـی کــه ای درود خـدا بــر روان تـو
گفتـی که ای سـلام ملایـک بـه جان تو

"این کشتـۀ فتـاده به هامون حسین توست
این صیددست وپازده درخون حسین توست"


گلچین و تلفیق از چهار شعر
#دعبل
@deabelnews

#حضرت_ام_البنین_سلام_الله_علیها
#غلامرضا_سازگار

ای فلک یک مه و سپهر سه اختر
شیرخدا را خجسته همدم و همسر

فاطمهء دوم بهشت ولایت
یار علی، نایب بتول مطهر

یوسف زهرا توجهش به تو بانو
زینب‌کبری تو را صدا زده مادر

امّ‌بنین، مامِ شیرِ شیر خداوند
امّ‌ادب ، آفتاب خانهء حیدر

خوانده کنیز عزیز فاطمه خود را
ای به ادب از همه زنان جهان سر

برده به میراث از تو عشق و ادب را
حضرت عباس در حضور برادر

کرده نثار قدوم یوسف زهرا
چار گل سرخ و چار لالهء پرپر

ای پسر تو حسین دوم زهرا
ای به بنینت سلام آل پیمبر

از همگان برترند خیل شهیدان
رتبهء عباس توست ز آن همه برتر

نیست عجب گر که با زیارت زهرا
گردد اجر زیارت تو برابر

رویت مانند آفتاب درخشان
بختت بالاتر از سپهر مدوّر

غبطه به عباس تو برند شهیدان
با همه قدر و جلال در صف محشر

زائر باب البقیع توست دل ما
ای نفس جان به تربت تو معطر

روی ارادت نهاده‌ایم بر آن خاک
حاجت دائم گرفته‌ایم از آن در

روز وفات تو گشت شهر مدینه
محفل اندوه و اشک و ناله سراسر

کاش که بودند چار دسته گل تو
تا که زنند از غمت به سینه و بر سر

حیف نه عباس داشتی و نه عثمان
آه نه عون تو بـا تو بود، نه جعفر

آب شدی در فراق یوسف زهرا
گرچه تو را بود داغ‌های مکرر

دوست نه تنها گریست بر تو که می‌زد
بر دل دشمن شرار آه تو آذر

در کف عباس توست حاجت کونین
گرچه جدا شد ورا دو دست ز پیکر

دست جدا گشت و دیده شد هدف تیر
نیزه به سینه، عمود آهن بر سر

بر تو و عباس تو سلام هماره
ای پدر و مادرم فدای تو مادر

گر بگذارند دشمنان تو، «میثم»
گیرد چون جان خود مزار تو در بر


🔹@deabelnews

#حضرت_عباس_علیه_السلام
#سید_رضا_مؤید

یادگار سه امام ای عباس
به حضور تو سلام ای عباس

ای پیمبر به جلال تو گواه
عبد صالح تو و او عبدالله

هر دو در نور عبودیت غرق
هر دو را تاج عبادت بر فرق

تویی آن گل که خدا پرورده
قدرت الله تو را پرورده

دل و بازوی قوی داری تو
مهر و قهر علوی داری تو

ای کرامات ز کاف کرمت
کعبه سنگی ز حریم حرمت

حرم عشق حسینی را در
بر حسین از همه کس عاشق تر

آن مواسات و اخوت که نبود
جز ز پیغمبر و حیدر مشهود،

در حسین و تو به اکمال رسید
که کس آنگونه ندید و نشنید

ای سراپا همه عشق و باور
هست هر دایره را یک محور

به جز از دایرهء عاشورا
که خدا داده سه محور او را

آن سه محور که بود نور دو عین
نیست جز زینب و عباس و حسین

ای فروغ دل و چشم هستی
دستگیر همه با بی دستی

بازوانت چو جدا شد عباس
دست تو دست خدا شد عباس

زان خداوند مدالت بخشید
جای دو دست دو بالت بخشید

لطف جعفر ز کلامت مشهود
حمزه از همزهء نامت مشهود

روز محشر شهدا والایند
بهترین مرتبه را دارایند

گر چه در بحر کرم غوطه ورند
باز بر رتبهء تو غبطه برند

ای جمال کرم آل الله
تکیه گاه حرم آل الله

دُر گفتار علی در گوشت
پرچم کرببلا بر دوشت

همه کار تو شگفت آور بود
لیک سقایی تو دیگر بود

دلت از فاطمیان آگاه ست
رخ تو هاشمیان را ماه ست

ماه ما چهرهء نورانی داشت
اثر سجده به پیشانی داشت

شهد کوثر ز لبش می ریزد
نور عصمت ز رخش می خیزد

که نه معصوم ولی معصوم ست
شب قدرست که نامعلوم ست

گرنه معصوم چرا پنج امام
دست بوسیده از او با اکرام؟

گر نه معصوم چرا دشمن و دوست
همه را شاهدی از عصمت اوست؟

گرنه معصوم چرا رخصت یافت
بهر غسل تن معصوم شتافت؟

همرهی کرد به سرّ و علنش
با حسین از پی غسل حسنش

گرنه معصوم، عزیز زهرا
از چه فرمود شب عاشورا؟،

که برافراز لوایت عباس
جان من باد فدایت عباس

گرنه معصوم چرا پیکر او
پاره پاره بدن بی سر او،

حجت عصر امام سجاد
خود به تنهایی در قبر نهاد

🔹@deabelnews

#حضرت_عباس_علیه_السلام
#غلامرضا_سازگار

مادر ماه بنی‌هاشم! قمر آورده‌ای
نخل امید ولایت را ثمر آورده‌ای
بحر موّاج کرامت را گهر آورده‌ای
کلک صنع کبریایی را اثر آورده‌ای
هر چه در وصفش بگویم خوب‌تر آورده‌ای
بر امیرالمؤمنین زیباپسر آورده‌ای

این پسرشمشیرو شیر عترت پیغمبرست
پای تاسرحیدرست وحیدرست وحیدرست


این پسردست علی دست علی دست خداست
این پسریک مطلع الانوار مصباح الهداست
این پسر تا حشر ثاراللّهیان را مقتداست
این پسر قربانی کوی حسین از ابتداست
این پسردست خدابادست ازپیکر جداست
این پسرروح حسین بن علی«روحی فدا»ست


این پسرماهی ست در بین دو مهرِ فاطمه
این بود باب الحسین و باب حاجات همه


بیت مولا،باغ جنّت، یاسمن، عباس توست
روح غیرت،جان آزادی به تن عباس توست
هاشمیّون را چراغ انجمن، عباس توست
وارث شمشیرودست بوالحسن،عباس توست
ملجأو باب المراد مرد و زن، عباس توست
بت‌شکن:مولاعلی،لشکرشکن:عباس توست


این خداوندادب، عبد خداوند است و بس
درشجاعت،دروفاداری،نظیرش نیست کس


کیست عباس آنکه وجه‌ الله محوروی اوست
آل هاشم را همه دل در کمند موی اوست
غرق گل از بوسۀ دست خدا بازوی اوست
ذوالفقار فاتح خیبر، خم ابروی اوست
نخل سرسبز ولایت قامت دلجوی اوست
آبروی آبرومندان ز خاک کوی اوست


از دل گهواره تا امواج خون در علقمه
لحظه‌ای غافل نگردید از حسین فاطمه


آفتاب طلعتش خورشید رخسار حسین!
دیدن رخسار او، تکرار دیدار حسین!
از شب میلاد بودش دل، گرفتار حسین!
نقدجان دردست وسرگردان به بازارحسین!
باسر و بادست وچشم وتن خریدارحسین!
حامی و سردار و سقّا و علمدار حسین!


با وجود آن که خود مظلوم ظالم‌سوز بود
مثل حیدر عابد شب بود و شیر روز بود


مادر سادات زهرا خوانده خود را مادرش
حیدر کرّار می‌خواند حسین دیگرش
عمّۀ سادات می‌بالد که باشد خواهرش
ایستاده با ادب حتّی ادب در محضرش
آفرینش تا قیامت تشنه‌کام ساغرش
حاجت کونین جوشیده ست ازخاک درش

درحریمش اکتفاکردن به یک حاجت کم‌ست
کم مخواه ازاوکه او باب المراد عالم ست


او که با ماه جمالش عالم‌آرایی کند
اوکه بر خاکش سرافرازی جبین‌سایی کند
اوکه بی وی عشق هم احساس تنهایی کند
او که بر خیل شهیدان نیز آقایی کند
آل عصمت را ز اشک دیده سقایی کند
خون خود را وقف بر گل‌های زهرایی کند


جسم‌ وجان وچشم ودست ‌وسردهد درراه‌ دین
گل کند تقدیم ثارالله از زخم جبین


اوست سقایی که در آغوش دریا سوخته
هم زده آتش به دریا،هم به صحرا سوخته
همچو شمعی در شرار دل سراپا سوخته
آب گشته در میان آب و تنها سوخته
مشک هم از اشک آن لبْ‌تشنه‌سقا سوخته
مثل تصویرِ لبِ فرزند زهرا سوخته


اشک صد ایّوب می‌جوشد به یاد صبر او
تا قیامت آب می‌گردد به دور قبر او


ای خدا را تیغ بران در نیامِ اهل‌بیت!
ای علی را شیر غران در کنام اهل‌بیت
ای به رخسارت تجلاّی تمام اهل‌بیت
ای مقامت در صف محشر مقام اهل‌بیت
هم به«نفسی انت»فرمودت امام اهل‌بیت
هم به شمشیرت نوشته انتقام اهل‌بیت


می‌رسد روزی که حق را باز هم یاری کنی
باز، بازآیی و بر مهدی علمداری کنی


تشنه‌ای و چشم ما دریا به پایت ریخته
دل رویِ دل در حریم با صفایت ریخته
فیض روح الله در صحن و سرایت ریخته
همچو باران استجابت از دعایت ریخته
اشک ثارالله روی دست‌هایت ریخته
بال حورالعین رویِ پای گدایت ریخته


جوشد از خاک درت اشک مناجات همه
بیشتر باشد به کویت عرض حاجات همه


مهر تو دین من، آیین من، ایمان من ست
زخم‌های پیکرت آیات قرآن من ست
پای تاسر دردم و خاک تو درمان من ست
باتو بودن از ولادت دین و ایمان من ست
ذکر«یا عبّاس» درمان تن و جان من ست
دست من خالی ومدحت درِّغلطان من‌ست

نیستم قابل که گویم «میثم» کوی توام
هر که هستم یا ابوفاضل ثناگوی توام


🔹@deabelnews

#حضرت_عباس_علیه_السلام
#میثم_مومنی_نژاد

ای زمین‌بوس تو ادب عباس
پسر اشجع العرب عباس

به تو دادند ای سراپا نور
قمر هاشمی لقب عباس

پدرت فاتح ست خیبر را
تو از او برده ای نسب عباس

کربلا ، فتح علقمه کردی
در دل آب و تشنه لب عباس

از تو ایثار مفتخر گشته
وز تو تاریخ در عجب عباس

حرمت را چو کعبه گرم طواف
ملک و حور ، روز و شب عباس

ماه شعبان شدو گدای توام
من جا مانده از رجب عباس



لاله ها را تویی تبسم ناب
باغها را تویی شمیم گلاب

سرو ،آیینه‌دار قامت توست
غنچه در سایهء تو رفته به خواب

از تو تفسیر شد صحیفهء عشق
از تو معنا گرفت واژهء آب

ای در آفاق معرفت خورشید
ای در آئینهء ادب مهتاب

تا ببوسد زمین قدمهایت
پای بردار از دوچشم رکاب

آسمان هر قدم در آرزویت
غرق یا لیتنی ست کنت تراب

ای شجاعت ز صولتت مشهود
ای شهادت به کام تو چو شراب

کوچه ها سد راه میگردند
گر طلوعی کنی بدون نقاب


کاشف الکرب از جمال امام
بر جمال منور تو سلام


اثر سجده بر جبین داری
معجزاتی در آستین داری

فتبارک بر این جمال و کمال
به خداوند، آفرین داری

السلام علی عباد الله
جای در جمع صالحین داری

رحم الله عمی العباس
از امام چهارمین داری

حق پرواز در بهشت برین
حق اعجاز در زمین داری

مرده را زنده گر کنی، نه عجب
که مقامات بیش از این داری

با نگاهت جهان شود سلمان
که نگاه خدای‌بین داری


دست حاجات ما و این درگاه
سیدی یا وجیه عندالله


ای علمدار نهضت خورشید
پاسدار قبیلهء توحید

چشم بگشودی و گل نرگس
با نگاه تو تا ابد خندید

هرکه دور از مرام تو ،مرده ست
هرکه نوشد زجام تو جاوید

چه مقام و فضیلتی داری
که علی بازوی تو را بوسید

قطره قطره دو دیدهء پدرت
سرگذشت دو دست تو می دید

تو در آغوش مادر و او هم
با تو دور حسین میگردید

باب فضلی و هر در بسته
دارد از نام اعظم تو کلید


روز میلاد تو در عاشوراست
که علی باب و مادرت زهراست


🔹@deabelnews

#دورهء_محرم
#حضرت_عباس_علیه_السلام
#منقبت
#علی_انسانی

ای خداوند ادب، بندهء عشق
کشتهء مهر و وفا، زندهء عشق

ای به بندت دل هر آزاده
هر چه دلدار به تو دل داده

ادب و عشق و وفا مرهونت
همت و جود و سخا مدیونت

شرف و غیرت و مهر و احساس
جاودانی ز تو باشد عباس

پیش سرو قدت از خجلت خویش
سرو افراخته قد، سر در پیش

نخل جودی تو و احسان، ثمرت
صد چو حاتم چو گدایان به درت

پسر شیردل شیر خدای
شاه‌بیت غزل عشق و وفای

سرمهء چشم ملک خاک رهت
مشتری، مهر، به چهر چو مهت

ابروانت چو هلال و رخ، بدر
موی شبگونهء تو لیلهء قدر

گرچه ماهند همه هاشمیان
تو مه هاشمیان ز میان

بر تماشای رخت گاهِ عبور
بسته می شد همه جا راه عبور

بس که ماهِ رخ تو دل می برد
دل ز دیوانه و عاقل می برد

عاشقان ریزه‌خور خوان تواند
جمله طفلان دبستان تواند

عقل، مبهوت وفاداری توست
عشق، حیران فداکاری توست

مشعل عشق، تو افروخته ای
شمع را سوختن آموخته ای

جز تو ای باخته سر در ره عشق
کیست؟ استاد به دانشگه عشق

گر چه خود مایهء فخر بشرست
علی از چون تو پسر مفتخرست

فاطمه، کش ز خدا باد سلام
در صف حشر چو بگذارد گام

همرهش دست تو را می آرد
تا که بار گنهان بردارد

دست اگر در ره حق گشت قلم
در دو عالم کندَش دوست علم

ای دل خلق خدا پابستت
بوسه زن، دست خدا بر دستت

ما همه دست به دامان توایم
میزبان غم و مهمان توایم

قبه بر عرش زده خرگه تو
باب حاجات همه درگه تو

ای زصهبای حسینی سرمست
دستگیر همه عالم بی دست

بشریت به تو گرمِ تحسین
آفرین ای پسر ام بنین

خیره یوسف به دلارایی تو
خضر هم تشنهء سقایی تو

ای قد افراخته پیش بیداد
نبرَد نام تو ایثار از یاد

تا زدی تشنه جگر بر دل آب
شد دل آب به حال تو کباب

شدی ای عشق و ادب را کانون
تشنه‌لب از دل دریا بیرون

بس در آن معرکه مردی کردی
ختم شد بر تو و نامت مردی

مرکز عشق و ادب مکتب توست
اولین پیرو تو مرکب توست

او هم از مشرب تو سهمی برد
تشنه بود و لبی از آب نخورد

لاجرم همت تو آب خرید
مشک، از آب پر و دل ز امید

تا شد از تیغ جفای دشمن
علم از دست، جدا دست از تن

لیک جای لب اطفال حرم
مشک را بوسه بزد تیر ستم

رشتهء عمر تو زان تیر گسیخت
آبرو ماند ولی آب بریخت

باز شد چشم ز قلب آن مشک
مشک هم ریخت به احوال تو اشک

آنقدر دیدهء مشک اشک فشاند
که نمی اشک در آن دیده نماند

آشنا گشت به فرقت چو عمود
شد قیام تو مبدل به سجود

آسمان سود سر خود به زمین
کس سجودی نکند خوشتر از این

آنقدر سر به سر سجده گذاشت
تا حسین آمد و آن سر برداشت

لاجرم رشتهء عمرت چو گسست
پشت دین گفت که پشتم بشکست

خون تو آب نهال دین شد
تا چنین سفرهء دین رنگین شد

تا جهان بوده و تا خواهد بود
به روان تو ز ما باد درود

ما چه گوییم؟ امام سجاد
در حقت دادِ سخن اینسان داد

بر فداکاری تو گفت سپاس
گفت رحمت به عمویم عباس


🔹@deabelnews

#حضرت_عباس_علیه_السلام
#سید_رضا_مؤید

یادگار سه امام ای عباس
به حضور تو سلام ای عباس

ای پیمبر به جلال تو گواه
عبد صالح تو و او عبد الله

هر دو در نور عبودیت غرق
هر دو را تاج عبادت بر فرق

تویی آن گل که خدا پرورده
قدرت الله تو را پرورده

دل و بازوی قوی داری تو
مهر و قهر علوی داری تو

ای کرامات ز کاف کرمت
کعبه سنگی ز حریم حرمت

حرم عشق حسینی را در
بر حسین از همه کس عاشق تر

آن مواسات و اخوت که نبود
جز ز پیغمبر و حیدر مشهود،

در حسین و تو به اکمال رسید
که کس آنگونه ندید و نشنید

ای سراپا همه عشق و باور
هست هر دایره را یک محور

به جز از دایره ی عاشورا
که خدا داده سه محور او را

آن سه محور که بود نور دو عین
نیست جز زینب و عباس و حسین

ای فروغ دل و چشم هستی
دستگیر همه با بی دستی

بازوانت چو جدا شد عباس
دست تو دست خدا شد عباس

زان خداوند مدالت بخشید
جای دو دست دو بالت بخشید

لطف جعفر ز کلامت مشهود
حمزه از همزه ی نامت مشهود

روز محشر شهدا والایند
بهترین مرتبه را دارایند

گر چه در بحر کرم غوطه ورند
باز بر رتبه ی تو غبطه برند

ای جمال کرم آل الله
تکیه گاه حرم آل الله

در گفتار علی در گوشت
پرچم کرببلا بر دوشت

همه کار تو شگفت آور بود
لیک سقایی تو دیگر بود

دلت از فاطمیان آگاه ست
رخ تو هاشمیان را ماه ست

ماه ما چهره ی نورانی داشت
اثر سجده به پیشانی داشت

شهد کوثر ز لبش می ریزد
نور عصمت ز رخش می خیزد

که نه معصوم ولی معصوم ست
شب قدرست که نامعلوم ست

گرنه معصوم چرا پنج امام
دست بوسیده از او با اکرام؟

گر نه معصوم چرا دشمن و دوست
همه را شاهدی از عصمت اوست؟

گرنه معصوم چرا رخصت یافت
بهر غسل تن معصوم شتافت؟

همرهی کرد به سر و علنش
با حسین از پی غسل حسنش

گرنه معصوم، عزیز زهرا
از چه فرمود شب عاشورا؟،

که برافراز لوایت عباس
جان من باد فدایت عباس

گرنه معصوم چرا پیکر او
پاره پاره بدن بی سر او،

حجت عصر امام سجاد
خود به تنهایی در قبر نهاد

@deabelnews

#حضرت_عباس_علیه_السلام
#سید_رضا_مؤید

یادگار سه امام ای عباس
به حضور تو سلام ای عباس

ای پیمبر به جلال تو گواه
عبد صالح تو و او عبدالله

هر دو در نور عبودیت غرق
هر دو را تاج عبادت بر فرق

تویی آن گل که خدا پرورده
قدرت الله تو را پرورده

دل و بازوی قوی داری تو
مهر و قهر علوی داری تو

ای کرامات ز کاف کرمت
کعبه سنگی ز حریم حرمت

حرم عشق حسینی را در
بر حسین از همه کس عاشق تر

آن مواسات و اخوت که نبود
جز ز پیغمبر و حیدر مشهود،

در حسین و تو به اکمال رسید
که کس آنگونه ندید و نشنید

ای سراپا همه عشق و باور
هست هر دایره را یک محور

به جز از دایرهء عاشورا
که خدا داده سه محور او را

آن سه محور که بود نور دو عین
نیست جز زینب و عباس و حسین

ای فروغ دل و چشم هستی
دستگیر همه با بی دستی

بازوانت چو جدا شد عباس
دست تو دست خدا شد عباس

زان خداوند مدالت بخشید
جای دو دست دو بالت بخشید

لطف جعفر ز کلامت مشهود
حمزه از همزهء نامت مشهود

روز محشر شهدا والایند
بهترین مرتبه را دارایند

گر چه در بحر کرم غوطه ورند
باز بر رتبهء تو غبطه برند

ای جمال کرم آل الله
تکیه گاه حرم آل الله

دُر گفتار علی در گوشت
پرچم کرببلا بر دوشت

همه کار تو شگفت آور بود
لیک سقایی تو دیگر بود

دلت از فاطمیان آگاه ست
رخ تو هاشمیان را ماه ست

ماه ما چهرهء نورانی داشت
اثر سجده به پیشانی داشت

شهد کوثر ز لبش می ریزد
نور عصمت ز رخش می خیزد

که نه معصوم ولی معصوم ست
شب قدرست که نامعلوم ست

گرنه معصوم چرا پنج امام
دست بوسیده از او با اکرام؟

گر نه معصوم چرا دشمن و دوست
همه را شاهدی از عصمت اوست؟

گرنه معصوم چرا رخصت یافت
بهر غسل تن معصوم شتافت؟

همرهی کرد به سرّ و علنش
با حسین از پی غسل حسنش

گرنه معصوم، عزیز زهرا
از چه فرمود شب عاشورا؟،

که برافراز لوایت عباس
جان من باد فدایت عباس

گرنه معصوم چرا پیکر او
پاره پاره بدن بی سر او،

حجت عصر امام سجاد
خود به تنهایی در قبر نهاد

🔹@deabelnews

#حضرت_عباس_علیه_السلام
#میثم_مومنی_نژاد

ای زمین‌بوس تو ادب عباس
پسر اشجع العرب عباس

به تو دادند ای سراپا نور
قمر هاشمی لقب عباس

پدرت فاتح ست خیبر را
تو از او برده ای نسب عباس

کربلا ، فتح علقمه کردی
در دل آب و تشنه لب عباس

از تو ایثار مفتخر گشته
وز تو تاریخ در عجب عباس

حرمت را چو کعبه گرم طواف
ملک و حور ، روز و شب عباس

ماه شعبان شدو گدای توام
من جا مانده از رجب عباس



لاله ها را تویی تبسم ناب
باغها را تویی شمیم گلاب

سرو ،آیینه‌دار قامت توست
غنچه در سایهء تو رفته به خواب

از تو تفسیر شد صحیفهء عشق
از تو معنا گرفت واژهء آب

ای در آفاق معرفت خورشید
ای در آئینهء ادب مهتاب

تا ببوسد زمین قدمهایت
پای بردار از دوچشم رکاب

آسمان هر قدم در آرزویت
غرق یا لیتنی ست کنت تراب

ای شجاعت ز صولتت مشهود
ای شهادت به کام تو چو شراب

کوچه ها سد راه میگردند
گر طلوعی کنی بدون نقاب


کاشف الکرب از جمال امام
بر جمال منور تو سلام


اثر سجده بر جبین داری
معجزاتی در آستین داری

فتبارک بر این جمال و کمال
به خداوند، آفرین داری

السلام علی عباد الله
جای در جمع صالحین داری

رحم الله عمی العباس
از امام چهارمین داری

حق پرواز در بهشت برین
حق اعجاز در زمین داری

مرده را زنده گر کنی، نه عجب
که مقامات بیش از این داری

با نگاهت جهان شود سلمان
که نگاه خدای‌بین داری


دست حاجات ما و این درگاه
سیدی یا وجیه عندالله


ای علمدار نهضت خورشید
پاسدار قبیلهء توحید

چشم بگشودی و گل نرگس
با نگاه تو تا ابد خندید

هرکه دور از مرام تو ،مرده ست
هرکه نوشد زجام تو جاوید

چه مقام و فضیلتی داری
که علی بازوی تو را بوسید

قطره قطره دو دیدهء پدرت
سرگذشت دو دست تو می دید

تو در آغوش مادر و او هم
با تو دور حسین میگردید

باب فضلی و هر در بسته
دارد از نام اعظم تو کلید


روز میلاد تو در عاشوراست
که علی باب و مادرت زهراست


🔹@deabelnews

#دورهء_محرم
#حضرت_عباس_علیه_السلام
#منقبت
#علی_انسانی

ای خداوند ادب، بندهء عشق
کشتهء مهر و وفا، زندهء عشق

ای به بندت دل هر آزاده
هر چه دلدار به تو دل داده

ادب و عشق و وفا مرهونت
همت و جود و سخا مدیونت

شرف و غیرت و مهر و احساس
جاودانی ز تو باشد عباس

پیش سرو قدت از خجلت خویش
سرو افراخته قد، سر در پیش

نخل جودی تو و احسان، ثمرت
صد چو حاتم چو گدایان به درت

پسر شیردل شیر خدای
شاه‌بیت غزل عشق و وفای

سرمهء چشم ملک خاک رهت
مشتری، مهر، به چهر چو مهت

ابروانت چو هلال و رخ، بدر
موی شبگونهء تو لیلهء قدر

گرچه ماهند همه هاشمیان
تو مه هاشمیان ز میان

بر تماشای رخت گاهِ عبور
بسته می شد همه جا راه عبور

بس که ماهِ رخ تو دل می برد
دل ز دیوانه و عاقل می برد

عاشقان ریزه‌خور خوان تواند
جمله طفلان دبستان تواند

عقل، مبهوت وفاداری توست
عشق، حیران فداکاری توست

مشعل عشق، تو افروخته ای
شمع را سوختن آموخته ای

جز تو ای باخته سر در ره عشق
کیست؟ استاد به دانشگه عشق

گر چه خود مایهء فخر بشرست
علی از چون تو پسر مفتخرست

فاطمه، کش ز خدا باد سلام
در صف حشر چو بگذارد گام

همرهش دست تو را می آرد
تا که بار گنهان بردارد

دست اگر در ره حق گشت قلم
در دو عالم کندَش دوست علم

ای دل خلق خدا پابستت
بوسه زن، دست خدا بر دستت

ما همه دست به دامان توایم
میزبان غم و مهمان توایم

قبه بر عرش زده خرگه تو
باب حاجات همه درگه تو

ای زصهبای حسینی سرمست
دستگیر همه عالم بی دست

بشریت به تو گرمِ تحسین
آفرین ای پسر ام بنین

خیره یوسف به دلارایی تو
خضر هم تشنهء سقایی تو

ای قد افراخته پیش بیداد
نبرَد نام تو ایثار از یاد

تا زدی تشنه جگر بر دل آب
شد دل آب به حال تو کباب

شدی ای عشق و ادب را کانون
تشنه‌لب از دل دریا بیرون

بس در آن معرکه مردی کردی
ختم شد بر تو و نامت مردی

مرکز عشق و ادب مکتب توست
اولین پیرو تو مرکب توست

او هم از مشرب تو سهمی برد
تشنه بود و لبی از آب نخورد

لاجرم همت تو آب خرید
مشک، از آب پر و دل ز امید

تا شد از تیغ جفای دشمن
علم از دست، جدا دست از تن

لیک جای لب اطفال حرم
مشک را بوسه بزد تیر ستم

رشتهء عمر تو زان تیر گسیخت
آبرو ماند ولی آب بریخت

باز شد چشم ز قلب آن مشک
مشک هم ریخت به احوال تو اشک

آنقدر دیدهء مشک اشک فشاند
که نمی اشک در آن دیده نماند

آشنا گشت به فرقت چو عمود
شد قیام تو مبدل به سجود

آسمان سود سر خود به زمین
کس سجودی نکند خوشتر از این

آنقدر سر به سر سجده گذاشت
تا حسین آمد و آن سر برداشت

لاجرم رشتهء عمرت چو گسست
پشت دین گفت که پشتم بشکست

خون تو آب نهال دین شد
تا چنین سفرهء دین رنگین شد

تا جهان بوده و تا خواهد بود
به روان تو ز ما باد درود

ما چه گوییم؟ امام سجاد
در حقت دادِ سخن اینسان داد

بر فداکاری تو گفت سپاس
گفت رحمت به عمویم عباس


🔹@deabelnews

#امام_حسین_علیه_السلام
#غلامرضا_سازگار

تمام حنجره ها نینوای توست حسین
دل شکستهء ما کربلای توست حسین

بهای خون تو را جز خدا نداند کس
توکیستی که خدا خونبهای توست حسین

برات عفو به امضاى مادرت گیرد
کسی که زائرصحن و سرای توست حسین

بهشت باد به اهل بهشت ارزانی 
بهشت ما حرم باصفای توست حسین

به عالمی در دل بسته ايم از اول
مگربه روی تو،این خانه جای توست حسین

هنوز دوست به یاد تو اشک می ریزد
هنوز بر لب دشمن ثنای توست حسین

سلام بر تو که قاتل، کریم خواند تو را
سلام بر تو که عالم گدای توست حسین

سلام بر تو که حتّی سپاه دشمن هم
رهین منّت و لطف و عطای توست حسین
 
زیارت همه پیغمبران، زیارت حق 
زیارت سر از تن جدای توست حسین
 
سر تو دفن شد امّا چهارده قرن ست
جهان پر ازتو و بانگ رسای توست حسین

تو آن صحیفهء صد پارهء ورق ورقی 
که زخم های تنت آیه های توست حسین...  


🔹گلچین و تلفیق دو شعر استاد

@deabelnews

صلّی الله علیکَ یااباالفضلِ العبّاس روحی لکَ الفِداء

علم افتاد چـو از دسـت علمدارِ حسین
ناله شد همدم و گردید الم، یار حسین

تیــر بیــداد چـو بـر دیدۀ عبّاس نشست
شد روان خون دل از دیدۀ خونبار حسین

دید بی دست چو آن پیکر در خون‌شده را
روح گردیـد بـــرون از تن افکارِ حسین

قطعه قطعه چو نظر کرد تن اطهرِ او
پــاره‌پـاره ز الم گشت دلِ زار حسین

آه از آن دم که نظر کرد به عبّاس، افتاد
آتـش انــدر فلــک از آه شــرربـار حسین

گفت ای جان برادر تو شدی کشته و گشت
بـه سـوی شـام روان خواهرافکار حسین

ای دریغـا کـه ز بـی دستی تو نزد یزید
دسـت بستـه بـرود عـابد بیمار حسین

آه از ایــن قــامت چـون سرو و از این دست بلند
که به خون غرقه شد آن قافله سالار حسین

بار دیگـر بـه مـددکاری مـن خیز که نیست
دیگری جز تو در این دشت مددکار حسین


ازبیاض درمرثیه ،نسخهء خطّی مجلس ،شاعرقید نشده است .دربیت پنجم اندک تغییری داده شد .

#عبّاس #بن#علیّ


🌾🍃🍃@madihehvamarsiah

#حضرت_عباس

گلزار زمین خوب تر از خلد برین است
هر سو نگرم نور خداوند مبین است
دامان زمین سجده گه روح الامین است
در بیت ولایت پسری ماه جبین است
این شمع فروزان حرمخانۀ دین است
این نخل علی دسته گل ام بنین است
در باغ ولا عطر گل یاس مبارک
آمد به جهان حضرت عباس مبارک

امروز بنی هاشمیان را قمر آمد
از بحر خروشان ولایت گهر آمد
گلزار امید علوی را ثمر آمد
یا فاطمۀ ام بنین را پسر آمد
گویی ملکی بود و به شکل بشر آمد
بر حیدر کرّار، حسینی دگر آمد
لبخند حسن بر گل رخسار حسین است
خیزید که میلاد علمدار حسین است

عبّاس که شد فوق بشر قدر و جلالش
عباس که گردیده ملک محو جمالش
هرگز نرسد دست به دامان کمالش
بر قامت رعنا و به حسن و خط و خالش
دائم صلوات نبی و احمد و آلش
عطر نبوی می دمد از باغ خصالش
شد باز چو بر شیر خدا نرگش مستش
زد بوسه به پیشانی و چشم و لب و دستش

ای شیر خدا بوسه بزن بر سرو رویش
ای فاطمه با خنده بزن شانه به مویش
ای مهر ببر سجده به خاک سر کویش
ای ماه زگردون بگشا دیده به سویش
ای خضر ببر آب بقا از لب جویش
ای بحر بگیر آبرو از خون گلویش
ای سیّد عشاق به بر گیر چو جانش
گه بوسه به چشمش بزن و گه به دهانش

این طفل نه سرباز فداکار حسین است
سقّا و سپهدار و علمدار حسین است
جان بر کف و پیوسته خریدار حسین است
چشمش همه دم باز به رخسار حسین است
لبخند به لبهاش زدیدار حسین است
پیداست که قلزم خون یار حسین است
بنوشته به پیشانیش از روز ولادت
عباس بود عاشق ایثار و شهادت

عبّاس حسینی بود از روز ولادت
عباس بود منتظر روز شهادت
عباس کند با تن بی دست عبادت
عباس دهد بر همه گان درس رشادت
عباس سراپا به حسین دارد ارادت
عباس گرفته است در این کوی سعادت
عباس، غمی جز غم دلدار ندارد
عباس، حسینی است به کس کار ندارد

من روز ازل رشتۀ آمال گسستم
من دل به ولای پسر فاطمه بستم
من عاشق و دل باختۀ عهد الستم
من درهم و دینار عدو را نپرستم
من منتظر تیر بلا بودم و هستم
این سینه و پیشانی و چشم و سر و دستم
من در طلب شیر، نی ام تشنۀ دردم
من کودک گهواره نی ام مرد نبردم

قنداقه ام از دامن گهواره برآرید
در زیر قدم های امامم بگذارید
شیرم به چه کار آید شمشیر بیارید
بر دامن گهواره زخونم بنگارید
عباس، حسینی است حقیرش نشمارید
بر گوش دل این نکتۀ شیرین بسپارید
آن لحظه که عاشق به جهان چشم گشاید
از لعل لبش زمزمۀ عشق برآید

ای بحر، خجل از لب عطشان تو عباس
ای عشق و وفا آمده حیران تو عباس
ای در ره دلدار به کف جان تو عباس
ای دین خدا عاشق ایمان تو عباس
ای عالم و آدم همه قربان تو عباس
ای فوق شهیدان، شرف و شأن تو عباس
پیوسته دلم یاد تو و یادحسین است
میلاد تو همچون شب میلاد حسین است

در برج ولایت تو قمری تو قمری تو
بر نخل ولایت ثمری تو ثمری تو
در بحر فضلیت گهری تو گهری تو
در سینۀ عاشق شرری تو شرری تو
بر خلق دو عالم پدری تو پدری تو
الحق که علی را پسری تو پسری تو
تو یوسف دو فاطمه و چار امامی
در بین تمام شهدا ماه تمامی

از روز ازل دست تو تقدیم خدا شد
هر چند که در صحنۀ عاشور جدا شد
جسمت به زمین قبلۀ جان شهدا شد
برنی سرت آئینۀ مصباح هدی شد
افسوس که حقّ تو به شمشیر ادا شد
یکبار نگو، جان تو صد بار فدا شد
آن لحظه شدی کشته تو ای ماه مدینه
کافتاد نگاهت به لب خشک سکینه

ای کشتۀ حق در دل ما زنده توئی تو
تا هست جهان بر پا پاینده توئی تو
بر سیّد عشّاق نماینده توئی تو
در سینۀ ما، نور فزاینده توئی تو
بر هر گره بسته گشاینده توئی تو
در قلزم خون ماه فروزنده توئی تو
الهام تو و لطف تو وجود تو باید
بی فیض تو (میثم) چه بگوید چه سراید

استاد حاج غلامرضا سازگار

@deabelnews

زبانحال حضرت ابوالفضل (ع) هنگام تحصیل آب
.
✍️ #زبدةالاشعار ✍️
.
🆔: @nohe_torki
.
مرحوم ذهنی زاده
.
افتاد دست راست خدایا ز پیکرم
بر دامن حسین برسان دست دیگرم
.
چون دست من لیاقت دامان او نداشت
انداختم به راه که بر دارد از کرم
.
بی دست من ز دست حسینم گسسته دست
ای دست حق بگیر تو دست برادرم
.
ای دست راست رو به سلامت که تا ابد
این خاطره ودیعه سپارم بخاطرم
.
آنجا که دست فاطمه در حشر جای توست
بر خاک و خون فتاده تویی نیست باورم
.
ای دست چپ ز یاری من دست برمدار
من در هوای آب به شوق تو می پرم
.
آبی که آبروی من و اعتبار توست
بر تشنگان اگر نرسد خاک بر سرم
.
آب فرات نیست به مشگ آبروی اوست
بر پیشگاه آبروی خلق می برم
.
نی نی نه آبروی فرات ...
⬇️⬇️⬇️
👈 متن کامل در سایت ...

#افتاد_دست_راست_خدایا_ز_پیکرم #ذهنی_زاده #زبدةالاشعار #عباسیه #عباسیه_شهادت #فارسی
⬇️⬇️⬇️