کتابخانه امام حسین عليه السلام

🌾نام‌های ناآشنای کربلا 🌾 [ ۲۷ ]


✔️ «یزید بن حُصَیْن»


🔹یزید بن حُصَیْن هَمْدانی مشرقی؛ مردی شریف، عابد، زاهد و از شجاعان کوفه بود. در جنگ‌ها یاد و نامی داشت.
شیخ طوسی رحمه الله، بی آن که بر شهادتش در روز عاشورا تصریح کند، او را از اصحاب امام حسین علیه السلام، بر شمرده است.
برخی نویسندگان در شرح حال او چنین نوشته‌اند:
او از بهترین شیعیان بود. با مسلم بن عقیل بیعت کرد؛ و هنگامی که قیام وی به شکست انجامید، از کوفه خارج گردید و خود را به امام حسین علیه السلام رساند و پیوسته با آن حضرت بود.

وقتی آب را بر اردوگاه امام حسین علیه السلام بستند، با اجازه امام، نزد عمر سعد رفت و با او در این باره به گفت و گو پرداخت، شاید از این کار دست بردارد. اما سخنانش در نفس بد سگال پسر سعد، اثر نکرد.
روز عاشورا، در صف یاران امام حسین علیه السلام، به پیکار با دشمنان پرداخت و پیش از ظهر به شهادت رسید.
فاضل در بندی رجز زیر را به او نسبت داده است:
من یزیدم که هنگام جنگ، ترسو نیستم،
همچون جوانی شجاع در دفاع از حسین بن علی علیه السلام، شما را با شمشیر می‌زنم،
تا این که به روز رستخیز عمل خویش را دیدار کنم.

💠در زیارت منسوب به ناحیه مقدسه، بر این شهید بزرگوار، چنین درود فرستاده شده است:
السَّلامُ عَلی یَزیدِ بْنِ حُصَیْنِ الْهَمْدانِیّ المَشْرِفیِّ القارِیّ، المُجَدِّلِ بِالْمَشْرَفِیِّ.
سلام بر یزید بن حصین هَمْدانی مشرقی، همو که قاری قرآن بود و دشمن را به تیغ مَشْرَقِیّ بر خاک می‌افکند.


📚 ر. ک بخش اول
#شهدای_کربلا #نامهای_ناآشنای_کربلا
🍀

او #امام_زمانی بود 🌹

2️⃣ کشته‌ی راه محبت

قوت قلبش جمله‌ایی بود که پیامبر در باره‌اش به امیرالمومنین گفته بود:
"فرزند عقیل کشته‌ی راه محبت فرزند تو خواهد شد. چشم مؤمنان بر او اشک می‌‌ریزد و فرشتگان مقرب پروردگار بر او درود می‌‌فرستند."
📔تنقیح المقال

همه او را به رشادت و دلاوری می‌شناختند. پیش‌تر در صفین در رکاب امیر المومنین تا پای جان جنگیده بود و ده سالی هم از یاری امام مجتبی علیه السلام لحظه‌ای کوتاهی نکرد و حالا به فرمان امام زمانش رفته بود به کوفه. ازجفای کوفیان خبر داشت اما مگر می‌شود که امام زمانش به مسلم دستور دهد و او اما و اگر کند! امام حسین علیه السلام در نامه‌اى که براى مردم كوفه نوشت او را برادر، پسر عمو و مطمئن‌ترين فرد خانواده‌اش معرفی کرد.
مسلم در کوفه،مردم را به امام حسین علیه السلام دعوت کرد و در این راه سخت‌ترین روزها را پشت سر گذاشت و غریبانه در کوفه تنها ماند و آخرالامر پس از مبارزه‌ای سخت، اسیر شد و در راه مولایش درحالی که ذکر خدا را می‌گفت شهید شد تا در پرونده‌ی پرافتخارش علاوه بر تبعیت از امام و آیین امامت، شهادت در راه امام زمانش نیز اضافه شود.
امام حسین علیه السلام پس از شهادت مسلم فرمودند: "خدا مسلم را رحمت کند، او به رحمت و رضوان خدا شتافت و تکلیفش را ادا کرد...."

امروز ما هم می‌توانیم تکلیف‌مان را ادا کنیم تا مشمول دعای امام زمانمان باشیم. حقیقت این است که در این دوران، محبت به مولای‌مان امام عصر علیه السلام و معرفی ایشان به دیگران و دفاع از حریم‌شان هزینه‌ی زیادی ندارد. فقط کافی است کمی از خودگذشتگی و دغدغه نسبت به ایشان داشته باشیم.
@NikooSokhan
#امام_زمانی #مسلم #ف

روحیه ای كه بنیان وجود خوارج در خاك آن پا گرفته است ، بیش ازهمه در مردم كوفه ظهور دارد :‌جهالت ، زودخشمی ، ظاهرگرایی و ظاهر بینی ،‌تذبذب و تردید و هیجان زدگی ، خشوع شرك آمیز در برابر ظلمه و تكبر در برابر مظلوم ، عجولانه و بی تدبیر گام پیش نهادن و تسلیم در برابر ندامت ... آن همه شتاب زده پای درعمل می نهادند كه فرصتی برای تفكر و تدبیر باقی نمی ماند و چه زود كارشان به پشیمانی می كشید ؛ و عجبا كه برای جبران این پشیمانی نیز به راه هایی می افتادند كه بازگشتی نداشت ! عبیدالله بن زیاد چه نیك این مردم را می شناخت . شیوه كار او در این واقعه برای همه تاریخ بسیار عبرت انگیز است . جماعتی از اشراف را كه در اطرافش بودند به میان مردم فرستاد تا آنان را از سپاه موهوم شام بترسانند :

«مگر نمی دانید كه سپاه شام در راه است؟ بترسید از آنكه لشكریان شام بر شما مسلط شوند . آنان را كه می شناسید ؛ دشمنی دیرینه آنان را كه با خود می دانید. وای اگر آنان بر شما تسلط یابند ! خشك و تر را می سوزانند و زنان و دختران شما را در میان خویش قسمت می كنند .» و آتش شایعه چه زود درمیان بیشه زار خشك گسترده می شود ! وقتی مردمی اینچنین اند ، دیگر چه نیازی است كه ابن زیاد دست به اسلحه برد؟ سپاه موهوم شام ! آن هم در آن هنگامه ای كه شام هنوز از اضطراب مرگ معاویه به خود نیامده ، نگرانی حجاز و مصر نیز بر آن افزون گشته است ... و هیچ عاقلی نبود كه بیندیشد : گیریم كه اینچنین سپاهی نیز در راه باشد ، كِی به كوفه خواهد رسید ؟ یك ماه دیگر ، بیست روز دیگر؟

حیله ابن زیاد كارگر افتاد و جمعیت از گرد مسلم پراكنده شدند . مسلم تنها ماند ، اگر چه از اصحاب عاشورایی امام حسین ، بودند مردانی كه آن روز در كوفه می زیستند و هنوز به موكب عشق الحاق نیافته بودند : عبدالله بن شداد ارحبی ، هانی بن هانی سبیعی ، سعید بن عبدالله حنفی ، حبیب بن مظاهر ، مسلم بن عوسجه و ... آنها بعدها نشان دادند كه از آن پایمردی كه تا آخرین لحظه در كنار مسلم بمانند و بجنگند ، برخوردار بوده اند .چه شد كه مسلم آن همه تنها وغریب ماند كه گذارَش به خانه « طوعه » كنیز آزاد شده اشعث بن قیس و زوجه « اسد خضرمی »بیفتد ؟ هر آن سان كه بود ، ابن زیاد از نهانگاه مسلم آگاه شد و « محمد بن اشعث بن قیس » را كه از سرهنگان معتمد او بود همراه با « عبیدالله بن عباس سُلَمی» و هفتاد تن از قبیله قیس فرستاد تا مسلم را بگیرند و بیاورند . مسلم چون صدای پا و شیهه اسبان را شنید ، دانست كه چه روی داده است و خود شمشیر كشیده بیرون آمد تا اهل خانه را از گزند سپاهیان ابن زیاد در امان دارد و چون پای بیرون گذاشت و دید كوفیان را كه از فراز بام ها ، با سنگ و رسته هایی آتش زده از نی بر او حمله ور شده اند ، با خود گفت :‌« آیا این هنگامه برای ریختن خون فرزند عقیل بر پا شده است؟ اگر اینچنین است ، پس ای نفس بیرون شو به سوی مرگی كه از او گریزگاهی نیست ...» مسلم را به بام قصر بردند و گردن زدند و بدنش را به زیر افكندند. هانی بن عروه را نیز ... دست بسته به بازار بردند و به قتل رساندند، در حالی كه می گفت : « الی الله المنقلب والمعاد اللهم الی رحمتك و رضوانك ـ بازگشت به سوی خداست ... معبودا ، اینك به سوی رحمت و رضوان تو بال می گشایم .» بعد از آن به فرمان ابن زیاد ، « عبدالاعلی كلبی » و « عارة بن صلخت ازدی» را نیز كه از یاوران مسلم در قیام كوفه واز شجاعان شهر بودند ، به قتل رساندند . آنگاه جنازه مطهر مسلم و هانی را در كوچه و بازار بر زمین كشاندند و در محله گوسفند فروشان به دار كشیدند ... قیام مسلم در كوفه در روزهشتم ذی الحجه بود ، كه آن را « یوم الترویه ‌» گویند ، و شهادتش در روز عرفه ، چهارشنبه نهم ذی الحجه ... امام اكنون در راه كوفه است و دو تن از فرزندان مسلم بن عقیل ( عبدالله و محمد ) نیز با او همراهند. آه ! نزدیك بود كه فراموش كنم ؛ اگر روایت « اعثم كوفی » درست باشد ، اكنون دختر سیزده ساله مسلم نیز در راحله عشق همسفر دختران امام حسین(ع) است.

http://shabestan.ir/detail/News/727297

@AzaKHanehHosseinEbnAli
وقایع روز #۱۱_محرم_۶۱🗓

عمر بن سعد ملعون شب یازدهم را تا ظهر روز یازدهم محرم سال ۶۱ هجری در کربلا ماند و بر کشته شدگان خود نماز خواند و دستور به خاکسپاری آن ها صادر کرد .🌴
بعد از ظهر این روز عمربن سعد دستور داد : دختران رسول خدا (صلى الله علیه وآله) را بر شتران بى جهاز سوار کنند و غل بر گردن امام سجاد (علیه السلام) بزنند .😭

لذا به دستور عمربن سعد باقیمانده کاروان امام حسین)علیه السلام) را از قتلگاه و از کنار بدن امام حسین (علیه السلام) و دیگر شهیدان عبور داده و با این شکنجه روحی به سوی کوفه روانه کرد.🍁

#آجرک_اللـہ_یا_صاحب_الزمان💔

@AzaKHanehHosseinEbnAli

#حضرت_مسلم_علیه_السلام

ورودحضرت مسلم به کوفه

پنج روز از ماه شوال گذشته بود که حضرت مسلم وارد کوفه شد،و در خانه مختاربن ابی عبید ثقفی منزل گزید.شیعیان کوفه در خانه مختار از حضرت مسلم استقبال کردند و اعلام نمودند که مطیع و فرمانبردار او هستند.و بیعت کردند،۱۸ هزار نفر،به قولی دیگر ۲۵ هزار نفر،و شعبی در حدیثی تعداد بیعت کنندگان را ۴۰ هزار نفر بیان می کند.

حضرت مسلم نامه ای به امام حسین نوشت و با عابس بن شبیب شاکری به سوی امام فرستاد تا حضرت را مطلع بر احوال کوفیان کند،در بخشی از نامه نوشته بود:

(پیشقراول به قبیله اش دروغ نمی گوید.هجده هزار شیعه با من بیعت نموده اند،همین که نامه ام به دستت رسید حرکت کن)


📚مروج الذهب،ج۲،ص۸۶
📚تذکرة الخواص،ص۱۳۸
📚طبری،ج۶،ص۲۱۱،۲۱۰،۲۲۴،۱۹۹
📚مناقب ابن شهر آشوب،ج۲،ص۳۱۰
📚مثیرالاحزان ابن نما،ص۱۱

@deabelnews

#دورهء_محرم
#حضرت_عباس_علیه_السلام
#سید_رضا_مؤید

جان عمو! برای حرم، فکر آب کن
رفع عطش، ز عترت «ختمی‌مآب» کن

سقّای تشنگان حریم خدا تویی
از بهر تشنگان حرم، فکر آب کن

ای یادگار فاتح خیبر! عنایتی
راه شریعه بسته بُوَد، فتح باب کن

هرگز مباد از سر ما، سایه‌ء تو کم
«یا رب! دعای خسته‌دلان مستجاب کن»

در خیمه‌ها ز تشنگی افتاده انقلاب
خامُش ز آب، آتش این انقلاب کن

چشمم به دست توست که دست خدا بُوَد
دستم به دامنت، هله! پا در رکاب کن

اصغر فسرده‌حال، به دامان مادرست
رحمی به جان اصغر و حال رباب کن

گر لحظه‌ای دگر نرسد، آب در حرم
اصغر ز دست می‌رود، اینک شتاب کن

یا از فرات، جرعه‌ء آبی به او رسان
یا طفل شیرخواره‌ء ما را به خواب کن

بسْرود این سرود «مویّد»، به اشک و آه
او را ز بندگانِ درِ خود حساب کن


🔹@deabelnews

اشك و مشك

افتاد، عكسِ ماهِ علمدار، رويِ آب
با آن لبانِ تشنه يِ در آرزوي آب

شمشيرها برهنه، بر او خنده مي زنند
بر مَشك پاره پاره يِ در جستجوي آب

لب تشنگانِ خيمه يِ مولا، در انتظار
افتادهِ دستِ رفته ي آقا ، به سوي آب

هم مشك و دست و اسب علمدار بر زمين
هم در كنارِ بستر مرگي، كه جوي آب

از چشم ها و مشك سرازير مي شود
شاهد به اين بهانه كه با خلق و خوي آب

ديگر كسي نسازد و از نيل نگذرد
شط فرات برده چنان آبروي آب-

را كه خدا، به خضر نبي گفت چاره چيست ؟
بايد كه داد با چه بگو؟ شستشوي آب

جز خاك سرخ معركه، با خاك كربلا
بايد چه ريخت؟ معرفت وعشق توي آب؟

بايد كه مثل دست علمدار نذر كرد
بر خاك اين كرانه به جاي وضوي آب

آن روز مي رسد كه بگيرند شاهدان
در جمع شاكيان مُحّرم، گلوي آب

خون خدا به جوش در آمد، ظهر شد
افتاد اشك و مشك علمدار روي آب

#علی_مظفر
@alimozafar1349

#حضرت_عباس_علیه_السلام
#غلامرضا_سازگار

سزد ز مهر فلک خوبتر بخوانندش
قمرنه،رشک هزاران قمر بخوانندش

قسم به خون شهیدان حق رواباشد
که سیّدالشّهدای دگر بخوانندش

سزدبه زمزم وکوثرهمه دهان شویند
سپس به بحرولایت گهر بخوانندش

اگر چه زادۀ امّ البنین بود عبّاس
رواست آنکه به زهراپسربخوانندش

به یک نگاه توان خلق راکند سلمان
ز راه صدق و ارادت اگر بخوانندش

چنانکه بودعلی نفس مصطفی،زیباست
که نفس زادهءخیرالبشر بخوانندش

به یک نظردهدازلطف حاجت همه را
اگر تمامی اهل نظر بخوانندش

به وصف منقبت او سروده ام بیتی
سزدکه خلق به شام وسحر بخوانندش


سلام خالق منّان سلام خیر النّاس
سلام خیل شهیدان به حضرت عبّاس


سلام بادبه چشم وبه دست وبازویش
درود باد به ماه جمال دلجویش

ز معجز نبوی ارث میبرد چشمش
به ذوالفقار علی رفته تیغ ابرویش

کتاب عشق حسین ست درخط وخالش
بهشت زینب کبراست گلشن رویش

خداگواست که بوی حسین رامیداد
چومیگذشت نسیم شب ازسرکویش

ملقّب ست به باب الحوایجی آری
بیا و دست گدایی دراز کن سویش

تمامی شهدا غبطه می برند به او
که هست صحنۀ محشرپرازهیاهویش


سلام خالق منّان سلام خیر النّاس
سلام خیل شهیدان به حضرت عبّاس


چودیدتشنۀ لبهای خشک اودریاست
به آب خیره شدوناله اش زدل برخاست

که آب ازچه نگردیدی ازخجالت آب
توموج میزنی وتشنه یوسف زهراست

قسم به فاطمه هرگزتورانمی نوشم
که درتوعکس لب خشک سیّدالشّهداست

زخون دیدۀ من روی موج خودبنویس
که ازتمامی اطفال تشنه ترسقّاست

خداگواست که با چشمهاى تر دیدم
سکینه راکه لبش خشک ودیده اش دریاست

درون بحرهمه ماهیان به هم گویند
حسین تشنه وسیراب وحشی صحراست

ز شیر خواره برایت پیام آوردم
پیام داده که ای آب غیرت توکجاست؟

صدای نعرۀ دریابه گوش جان بشنو
که موج آب هم این طرفه بیت راگویاست


سلام خالق منّان سلام خیر النّاس
سلام خیل شهیدان به حضرت عبّاس


زآب با جگر تشنه شست سقّا دست
کشیدپاو نداد آخرش به دریا دست

وجوداوسپرمشک بودو بیم نداشت
ازاینکه چشم دهدیاکه سردهدیا دست

زدست دادن خودبودآگه ومیخواست
که عضوعضووجودش شودسراپا دست

تمام هستی خودرابه پای جانان ریخت
گذشت ازسر وازچشم وتن،نه تنهادست

خداگواست که برپای دوست می افکند
اگربه پیکرمجروح داشت صدهادست

به یاری پسر فاطمه گذشت از جان
جداشداز بدنش درحضورزهرادست

دودست خویش به راه عزیززهراداد
به شوق آنکه بگیردزخلق،فردادست


سلام خالق منّان سلام خیر النّاس
سلام خیل شهیدان به حضرت عبّاس


گرفت تیرازآن نورچشم حیدرچشم
بگفت تیردگرکوکه هست دیگرچشم

مکن سکینه زسقّا گله که آن مظلوم
به یادتوعوض آب داشت خون درچشم

به تیرگفت بیاو به چشم من بنشین
که نیست جای توای پیک یاردرهرچشم

دو دست دادم و در انتظار تیرم باز
که یانهم به جگریابه سینه یابرچشم

تمام آرزویش دیدن برادر بود
نداشت حیف برای نگاه آخر چشم

به جسم أطهراوبسكه تیرونیزه زدند
چنان زره بدنش شدزپای تاسرچشم

سزدبه حشربخواننداین دومصرع را
چوافکنند بر آن عارض منوّر چشم


سلام خالق منّان سلام خیر النّاس
سلام خیل شهیدان به حضرت عبّاس


مه سپهروفا، آفتاب امّ بنین
حسین روی وعلی صولت وحسن آیین

نگاه نافذ او جذبۀ علی را داشت
وگرنه تیربه چشمش نمیزدندبه کین

نداشت دستی وخم شدکه تیردشمن را
برون کشدبه دو زانو ز دیدۀ خونین

چنان زدندبه فرقش عموددرآن حال
که روی خاک به صورت فتادازسر زین

فراریان نبردش تمام برگشتند
زدند بر تن او زخم از یسار و یمین

چومصحفی که شودپاره پاره آیاتش
به خاک ریخت ورقهای آن کتاب مبین

عزیزفاطمه راقدخمیدوپشت شکست
کنارپیکراو ناله زد به صورت حزین

دوچشم،چشمۀ اشک ودوچشم،چشمۀ خون
دودست برکمرامادودست نقش زمین

درودبادبرآن دست وچشم وپیشانی
که شد نثار برادر به راه یاری دین


سلام خالق منّان سلام خیر النّاس
سلام خیل شهیدان به حضرت عبّاس


رسیدزخم زبس روی زخم بر بدنش
نبودفرق دگر بین جسم و پیرهنش

به آب تیغ فرو ماند آتش عطشش
به نوک تیررفوگشت زخمهای تنش

عزیزفاطمه رالحظه ای برادر خواند
که بودچشمۀ خون جاری ازلب ودهنش

به کودکی چوزبان بازکردگفت حسین
به وقت مرگ،برادرشدآخرین سخنش

گلی زگلشن امّ البنین به خون غلطید
که بودعطرحسین ولطافت حسنش

چولاله ای که بچینندوبرگ برگ کنند
زفرق تابه قدم پاره پاره شد بدنش

نمودغسل به خون وکفن نیازنداشت
که خاک کرب وبلاشدبه علقمه کفنش


سلام خالق منّان سلام خیر النّاس
سلام خیل شهیدان به حضرت عبّاس

@deabelnews

#دورهء_محرم
#حضرت_عباس_علیه_السلام
#سید_رضا_مؤید

جان عمو! برای حرم، فکر آب کن
رفع عطش، ز عترت «ختمی‌مآب» کن

سقّای تشنگان حریم خدا تویی
از بهر تشنگان حرم، فکر آب کن

ای یادگار فاتح خیبر! عنایتی
راه شریعه بسته بُوَد، فتح باب کن

هرگز مباد از سر ما، سایه‌ء تو کم
«یا رب! دعای خسته‌دلان مستجاب کن»

در خیمه‌ها ز تشنگی افتاده انقلاب
خامُش ز آب، آتش این انقلاب کن

چشمم به دست توست که دست خدا بُوَد
دستم به دامنت، هله! پا در رکاب کن

اصغر فسرده‌حال، به دامان مادرست
رحمی به جان اصغر و حال رباب کن

گر لحظه‌ای دگر نرسد، آب در حرم
اصغر ز دست می‌رود، اینک شتاب کن

یا از فرات، جرعه‌ء آبی به او رسان
یا طفل شیرخواره‌ء ما را به خواب کن

بسْرود این سرود «مویّد»، به اشک و آه
او را ز بندگانِ درِ خود حساب کن


🔹@deabelnews

#امام_حسین_علیه_السلام
#دروازه_کوفه
#علی_انسانی

به کوفه آمدم از داغ و داغدار بگویم
در آن غبار ره از هیفده سوار بگویم

همه قبیله یاسین و قبله‌گاه گل یاس
هَزاروار، ز گل‌ها هزار بار بگویم

همین نه مرگ به بازی گرفته‌اند جوانان
به نوک نی، ز سر پیر نی‌سوار بگویم

زخیمه‌های به آتش کشیده، دست کشیدند
ز کودکانِ دویده به روی خار بگویم

ز دختری که پیاده دویده و نرسیده
ز چشم منتظر و خشم نیزه دار بگویم

به آسمان چهارم، گرفته گوش مسیحا
که نشنود اگر از گوش و گوشوار بگویم

نگاه سر، سوی دختر، نهد قرار ملاقات
ز رمز و راز نگاه دو بی قرار بگویم


🔹@deabelnews

🍀🍁 #اشعار_حسینی| *در رثای حضرت اباالفضل العباس علیه‌السلام*

حریم آل علی را ز اشک آب گرفت
عطش ز تشنه لبان لحظه لحظه تاب گرفت

پدر ز علقمه قامت خمیده بر می‌گشت
سکینه آمد و با گریه راه باب گرفت

بگفت یا ابتا اَینَ عمّی العبّاس
چه شد که چشم ز ما نجل بوتراب گرفت

سرشک دیدۀ بابا جواب او را داد
که ماه عارض سقّا ز خون خضاب گرفت

نشست در یم خون تا مه بنی هاشم
کنار علقمه دیدند آفتاب گرفت

حرم از این خبر آمادۀ اسیری شد
بنات فاطمه را سخت اضطراب گرفت

به گاهواره علی ناله‌ای کشید ز دل
که صبر و طاقت و آرام از رباب گرفت

سلام بحر به لب‌های خشک سقّایی
که تشنه در یم خون جا کنار آب گرفت

مدال نوکریش را گرفت از زهرا
زبان به منقبت و مدح آن جناب گرفت

خوشا کسی که سر قبر او به این سه سلام
که گفت مادر و از فاطمه جواب گرفت

سلام خالق منّان سلام خیر النّاس
سلام خیل شهیدان به حضرت عبّاس

🔆 کانال #مطالب‌ناب‌درمنبر
#با_افتخار_عبدالحسینم
🆔 @matalebe_nab_dar_menbar

وصال شیرازی (1262-1197ق)
میرزا محمدشفیع شیرازی معروف به میرزا کوچک و متخلص به وصال، از بزرگترین شعرا و غزل‌سرایان دورۀ قاجاریه است که شهرتش مرهون مراثی شورانگیز اوست. او از طرفداران نهضت بازگشت ادبی بود. وصال در مکتب شعر عاشورایی قاجار بزرگترین نام است و ترکیب‌بندهایش در مرثیۀ عاشورا به صد و هجده بند می‌رسد. ضمن اینکه وقار و داوری، دو فرزند او نیز ترکیب‌بند عاشورایی دارند.
ترکیب بند وصال در شهادت امام مجتبی (ع) مشهورترین مرثیه امام حسن (ع) در زبان فارسی است.


ای دل مگو که موسم اندوه شد به سر
ماه محرم ار بشد، آمد مه صفر

فارغ نشد هنوز دل از بار اندهی
کآمد به روی ماتم او ماتمی دگر

سالی دوازده مه و سی روز هر مهی
هر روز از آن دلم به عزایی‌ست نوحه‌گر

کم نیست آل فاطمه گرچه به چشم خلق
بس اندکند و خوار و حقیرند و مختصر

این قوم برگزیدۀ خلاق عالمند
از چشم کم به جانب این قوم کم نگر

گرچه شکافته سر و پهلو شکسته‌اند
گرچه گداخته جگرند و بریده سر

هر گوشه آفتابی از ایشان غروب کرد
گر خاور زمین نگری تا به باختر

طوس و مدینه، کوفه و بغداد و کربلا
شاهی به هر ولایت و ماهی به هر کجا
*
از خواب جست تشنه‌لب آن سبط مستطاب
بر کوزه برد لب که بر آتش فشاند آب


آبی که داشت سودۀ الماس، درکشید
چون جعده جعده رفت هماندم به پیچ‌وتاب

بر بستر اوفتاد و کشید آه دردناک
بیدار کرد زینب و کلثوم را ز خواب

زینب شنید و شاه جگرتشنه را بخواند
آمد حسین و دید به یکبار و شد ز تاب

گفت: ای برادر! این چه عطش وین چه آب بود؟
کز آتشش تو سوخته جانی و ما کباب

می‌خواست تا بنوشد از آن آب آتشین
سازد بنای عالم ایجاد را خراب

بگرفت آب را ز برادر به خاک ریخت
خشکید خاک از اثر آب چون سراب

وانگه چو جان پاک برادر به بر کشید
گفت این حدیث و نالۀ زار از جگر کشید
*
در تاب رفت و تشت طلب کرد و ناله کرد
وان تشت را ز خون جگر دشت لاله کرد

خونی که خورد در همه عمر از گلو بریخت
خود را تهی ز خون دل چندساله کرد

نبود عجب که خون جگر ریخت در قدح
عمریش روزگار همین در پیاله کرد

خون خوردن و عداوت خلق و جفای دهر
یعنی امامتش به برادر حواله کرد

نتوان نوشت قصۀ درد دلش تمام
ور نه توان ز غصه هزاران رساله کرد

زینب کشید معجر و آه از جگر کشید
کلثوم زد به سینه و از درد ناله کرد
هر خواهری که بود روان کرد سیل خون
هر دختری که بود پریشان کلاله کرد

آه دل از مدینه ز هفت آسمان گذشت
آن روز شد عیان که رسول از جهان گذشت

#وصال_شیرازی #وصال #وقار #داوری #مرثیه #ترکیب‌بند #شعر_عاشورایی #امام_حسن_علیه_السلام
#امام-حسن
#قاجاریه #بازگشت_ادبی #سبک_خراسانی #سبک عراقی
#شرح_منظومۀ_ظهر #غلامرضا_کافی #کاروان_شعر_عاشورا #محمدعلی_مجاهدی
#طاهره_کاظمی #سلیس #ادب_پژوهی_شیعی

✨ او امام زمانی بود! 🌹

3⃣3⃣ عزّت زندگی همراهی با شماست!

از یاران رسول خدا صلّی الله علیه و آله و سلّم بود و از ایشان حدیث نقل می‌کرد. در کوفه، در دلاوری و شجاعت و جنگیدن و نیز عبادت و بندگی خداوند، زبانزد بود. او از جمله کوفیانی بود که به حضرت سیّدالشهدا صلوات‌الله‌علیه برای آمدن کوفه نامه نوشت، ولی مانند دیگران بدعهدی نکرد و بر پیمان با امام زمانش ثابت قدم ماند. او وقتی "مسلم بن عقیل" به کوفه آمد، بسیار تلاش کرد تا عهد و پیمان مردم را به آنان یادآوری کند و در دفاع از پسر عقیل هر چه در توان داشت، انجام داد؛ امّا .....

"مسلم بن عوسجه" پس از شهادت مسلم بن عقیل مجبور شد خانه و کاشانه را رها کند و به همراه خانواده، خودش را به حضرت سیّدالشهدا سلام‌الله‌علیه برساند.
در راه کربلا و در همراهی با مولایش بارها خطاب به امامش ارواحنافداه گفت: به خداوند دست از یاری‌ات بر نمی‌دارم و از تو جدا نخواهم شد، تا در ركابت به شهادت برسم. عزّت زندگى همراهی با شماست.
در روز عاشورا نیز دلاورانه جنگید و تعداد زیادی از دشمنان مولایش را جهنّمی کرد و او نیز مانند بسیاری از اصحاب، با حمله‌ی چندین نفر و از فشار و خستگی جنگِ نابرابر، از پای درآمد و وقتی بر روی زمین افتاد، امام زمانش بر بالینش حاضر شدند و سرش را در بغل گرفتند و فرمودند:
"ای مسلم! خداوند تو را رحمت کند!"
و آن‌گاه این آیه را درباره ی او تلاوت فرمودند:
"مِنَ الْمُؤْمِنِينَ رِجالٌ صَدَقُوا ما عاهَدُوا اللهَ عَلَيْهِ فَمِنْهُمْ مَنْ قَضى نَحْبَهُ وَ مِنْهُمْ مَنْ يَنْتَظِرُ وَ ما بَدَّلُوا تَبْدِيلاً"
مسلم، آخرین نفس‌ها را می‌کشید که دوست دیرینش "حبيب بن مظاهر" نیز خودش را رساند و وقتی با اندوه به مسلم گفت که براى من دشوار است که شاهد مرگ تو باشم، پاسخ داد:
تنها درخواستی که از تو دارم این است که دست از یاری امام حسین سلام‌الله‌علیه بر نداری! و سپس جان به جان آفرین تسلیم کرد.

مسلم بن عوسجه در غیاب امام زمانش او را یاری کرد، در غیاب امام زمانش مردم را به مولایشان دعوت کرد و در حضورش نیز چنین کرد و رسم وفای به عهد با امام را به نیکی انجام داد. او در کوفه از هیچ تلاشی دریغ نکرد تا وظیفه‌ی خود را نسبت به حضرت انجام دهد و در همراهی با امامش نیز تا لحظه‌ی شهادت این گونه بود.
پس ...
علاوه بر شهادت در راه یاری حضرت سیّدااشهدا سلام‌الله‌علیه، لیاقت مرگ در بالین امام زمانش نیز نصیب او شد، تا سعادتمندانه زندگی کند و سعادتمندانه بمیرد.

✍ آقای بهزاد_فیروزمنش؛ شهریور یکهزار و چهارصد مصادف با صفرالمظفر


🔍 مطالب مشابه: #امام_زمانی #حکایت

@NikooSokhan

روز حسين

مستند روز #حسين (ع) برنامه اى با اجراى اسماعیل باستانی
و تهیه کننده و کارگردانى قاسم اورنگی

از امشب در ساعت ٢٢ از شبكه #جام جم جهانى پخش مى گردد.
در اين برنامه به رخدادها و حوادث تاريخ سال ٦١ هجرى ، روز #عاشورا ، و نقش سالار شهيدان در آبيارى و زنده نگاه داشتن رسالت #رسول خدا ص و جز اين ها از فداكارى هاى حضرت و ياران با وفايش مى پردازد.
كربلا و عاشورا و امام حسين هويت ، فرهنگ #شيعه و اسلام ناب محمدى بشمار مى آيد.
در اين برنامه بيان محرم و نقش سالار شهيدان و ياران با وفايش و سنت هاى بوجود آمده در طول تاريخ و تاثير گزارى آن را از زبان تعدادى از پژوهشگران ايرانى و خارجى خواهيد شنيد!
اميدوارم كه از اين سلسله برنامه كه تا شب يازدهم محرم ادامه دارد، بهره گيريم.
سلام بر حسين 😭
‏


__________
@drhadiansarii